• Εισαγωγή • Συντελεστές • Περιαστικοί Μύθοι • 'Aρθρα • Συχνές Ερωτήσεις • Επικοινωνία
 
« « Επιστροφή στο Αλφαβητικό ευρετήριο

 

Ευφυής σχεδιασμός

...οι πιθανότητες να σχηματιστεί το DNA κατά τύχη είναι 10 εις τις 40,000 προς μια [σύμφωνα με τον Fred Hoyle και το βιβλίο του Evolution from Space, 1981]. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά και πολύ παραπλανητικό. Το DNA δεν σχηματίστηκε εντελώς κατά τύχη. Σχηματίστηκε από ένα συνδυασμό τύχης και των νόμων της φύσης. Χωρίς τους νόμους της φύσης όπως τους ξέρουμε, η ζωή στη Γη, όπως την ξέρουμε, δεν θα είχε εξελιχθεί στο μικρό χρονικό διάστημα των 6 δισεκατομμυρίων ετών. Η πυρηνική δύναμη ήταν αναγκαία για να "δέσει" τα πρωτόνια με τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων. Ο ηλεκτρομαγνητισμός ήταν αναγκαίος για να κρατήσει τα άτομα και τα μόρια μαζί, και η βαρύτητα χρειαζόταν για να κρατήσει τα τελικά συστατικά της ζωής κολλημένα πάνω στο Γη.
--Victor J. Stenger *

Η εξήγηση της προέλευσης του μηχανισμού DNA/πρωτεϊνών με την επίκληση ενός υπερφυσικού Σχεδιαστή, στην ουσία δεν εξηγεί τίποτα γιατί αφήνει ανεξήγητη την προέλευση του Σχεδιαστή. Πρέπει να πεις κάτι όπως " Ο Θεός υπήρχε πάντα", και αν επιτρέψεις στον εαυτό σου μια τέτοια τεμπέλικη διέξοδο, θα μπορούσες κάλλιστα να πεις ότι "Το DNA υπήρχε πάντα" ή "Η ζωή υπήρχε πάντα", και να ξεμπερδέψεις με το θέμα --Richard Dawkins, The Blind Watchmaker : Why the Evidence of Evolution Reveals a Universe without Design p. 141

...η σπανιότητα από μόνη της δεν θα έπρεπε να είναι αναγκαστικά απόδειξη για τίποτα. Όταν κάποιος παίρνει ένα φύλλο μπριτζ με 13 κάρτες, η πιθανότητα να του έχει μοιραστεί το συγκεκριμένο φύλλο είναι μικρότερη από μια στα 600 δισ. Ωστόσο θα ήταν παράλογο να πάρει κάποιος ένα φύλλο, να το εξετάσει προσεκτικά, να υπολογίσει ότι η πιθανότητα να πάρει αυτό το φύλλο είναι μικρότερη από μια στα 600 δισ. και να συμπεράνει ότι δεν θα έπρεπε να του έχει μοιραστεί αυτό το φύλλο επειδή η πιθανότητα είναι πολύ μικρή. --John Allen Paulos , Innumeracy: Mathematical Illiteracy and its Consequences

Αν μπορούσε να δειχθεί ότι υπήρξε οποιοδήποτε πολύπλοκο όργανο το οποίο δεν ήταν δυνατόν να έχει σχηματισθεί από αμέτρητες, διαδοχικές, ελαφρές τροποποιήσεις, τότε η θεωρία μου [της φυσικής επιλογής] θα κατέρεε απόλυτα--Δαρβίνος, Η Προέλευση των Ειδών

...φανταστείτε μια λιμνούλα να ξυπνάει ένα πρωί και να λέει "Αυτός είναι ένας ενδιαφέρων κόσμος που βρίσκομαι μέσα, είναι μια ενδιαφέρουσα τρύπα που είμαι μέσα. Μου ταιριάζει μάλλον ωραία, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα μου ταιριάζει εκπληκτικά καλά. Πρέπει να έχει φτιαχτεί για να με έχει μέσα της!" --Douglas Adams

Ο Ευφυής Σχεδιασμός (ΕΣ) είναι μια αντι-εξελικτική θεωρία που ισχυρίζεται ότι η προέλευση του σύμπαντος και της ζωής, σε όλη της την ποικιλία, οφείλεται σε καποιες αιτίες που είχαν ευφυΐα*. Οι υπέρμαχοι του ΕΣ ισχυρίζονται ότι η θεωρία τους είναι επιστημονική και ότι παρέχει εμπειρικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού ή υπερ-ευφυών εξωγήινων. Πιστεύουν ότι στη φύση και στους ζώντες οργανισμούς είναι εμπειρικά ανιχεύσιμος κάποιος σχεδιασμός. Ισχυρίζονται ότι ο ΕΣ πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία επειδή είναι μια εναλλακτική της επιστημονικής θεωρίας της φυσικης επιλογής.

Τα επιχειρήματα των υπερμάχων του ΕΣ μοιάζουν σαν ένα αναμάσημα των επιχειρημάτων των δημιουργιστών, αλλά οι υπερασπιστές του ΕΣ λένε ότι δεν απορρίπτουν την εξέλιξη απλά και μόνο επειδή δεν ταιριάζει με την δική τους κατανόηση της Βίβλου. Όμως, παρουσιάζουν την εξέλιξη σαν να υπονοεί ότι το σύμπαν δεν θα μπορούσε να έχει σχεδιαστεί ή δημιουργηθεί, κάτι που είναι φυσικά ανοησίες. Το ν' αρνηθούμε το ότι ο Θεός έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ζώντες οργανισμούς χρησιμοποιώντας τη φυσική επιλογή, είναι το να υποστηρίξουμε κάτι το οποίο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Είναι επίσης ασυνεπές με την πίστη σε ένα παντοδύναμο Δημιουργό.

Ένας από τους πρώτους που υπερασπίστηκε τον ΕΣ ήταν ο Philip E. Johnson, καθηγητής Νομικής του UC Berkeley, ο οποίος φαίνεται να είχε παρανοήσει εντελώς τη θεωρία της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου σαν να υπονοούσε ότι (1) δεν υπάρχει Θεός, (2) η φυσική επιλογή μπορούσε να συμβεί μόνο στοχαστικά και κατά τύχη, και (3) οτιδήποτε συμβαίνει στοχαστικά και κατά τύχη δεν μπορεί να έχει σχεδιαστεί από το Θεό. Καμία από αυτές τις πεποιθήσεις δεν είναι σημαντική για την φυσική επιλογή. Δεν υπάρχει καμία ασυνέπεια στο να πιστεύει κανείς στο Θεό δημιουργό του σύμπαντος και στη φυσική επιλογή. Η φυσική επιλογή θα μπορούσε να έχει σχεδιαστεί από το Θεό. Ή, η φυσική επιλογή θα μπορούσε να έχει συμβεί ακόμα και αν δεν υπήρχε Θεός. Συνεπώς η πρώτη, από τις πολλές, λογική πλάνη την οποία διαπράττουν οι υπερασπιστές του ΕΣ είναι το ψευδές δίλημμα. Οι επιλογές δεν είναι είτε η φυσική επιλογή είτε ο σχεδιασμός από το Θεό ή υπερ-ευφυείς εξωγήινους. Ο Θεός θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει έτσι το σύμπαν ώστε να παράξει ζωή μέσα από τυχαία γεγονότα ακολουθώντας τους νόμους της φύσης. Ο Θεός θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει υπερ-ευφυείς εξωγήινους οι οποίοι και πειραματίζονται με την φυσική επιλογή. Υπερ-ευφυείς εξωγήινοι θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί μέσα από τη φυσική επιλογή και να εισήγαγαν τη διαδικασία στον πλανήτη μας. Μπορεί να υπάρχει μια άλλη επιστημονική θεωρία η οποία να εξηγεί τους ζώντες οργανισμούς και το οικοσύστημα τους καλύτερα από τη φυσική επιλογή (ή τον ΕΣ). Οι δυνατότητες μπορεί να μην είναι ατελείωτες αλλά σίγουρα είναι περισσότερες από τις δυο που λαμβάνουν υπ' όψιν οι υπέρμαχοι του ΕΣ.

Δυο επιστήμονες τους οποίους συχνά επικαλούνται οι υπέρμαχοι του ΕΣ είναι ο Michael Behe, συγγραφέας του Darwin's Black Box (Το μαύρο κουτί του Δαρβίνου,1996), και ο William Dembski, συγγραφέας του Intelligent Design: The Bridge between Science and Theology (Ευφυής Σχεδιασμός: Η Γέφυρα μεταξύ Επιστήμης και Θεολογίας,1998). Ο Dembski και ο Behe είναι μέλη του Ινστιτούτου Discovery ( Discovery Institute ), ενός ινστιτούτου ερευνών στο Σιάτλ της Αμερικής το οποίο και χρηματοδοτείται κυρίως από Χριστιανικές δωρεές. Τα επιχειρήματά τους είναι ελκυστικά γιατί διατυπώνονται με επιστημονικούς όρους και υποστηρίζονται από επιστημονική επάρκεια. Παρ' ολ' αυτά, τα επιχειρήματά τους λειτουργούν κατά πανόμοιο τρόπο με αυτά των δημιουργιστών: αντί να παρέχουν θετικές αποδείξεις για τη δική τους θέση, προσπαθούν κυρίως να βρουν αδυναμίες στην φυσική επιλογή. Όμως, όπως έχει σημειωθεί άλλωστε, ακόμα και τα επιχειρήματά τους ενάντια στη φυσική επιλογή να είναι επιτυχή, αυτό δεν αυξάνει την πιθανότητα του ΕΣ.

Ο Behe είναι επίκουρος καθηγητής Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Lehigh (διαβάστε την αποποίηση ευθυνών [disclaimer]του τμήματος του) . Το επιχείρημα του Behe στην ουσία δεν είναι για το αν έγινε όντως η εξέλιξη, αλλά για το πως θα έπρεπε να έχει γίνει. Ισχυρίζεται ότι θα ήθελε να δει "πραγματική εργαστηριακή έρευνα πάνω στον ΕΣ *". Μια τέτοια επιθυμία υποκρύπτει την αδιαφορία του για τη διάκριση μεταξύ επιστήμης/μεταφυσικής. Δεν υπάρχει κανένα εργαστηριακό πείραμα για την απόδειξη της ύπαρξης του Θεού.

Όπως και να' χει, ο Behe ισχυρίζεται ότι η βιοχημεία αποκαλύπτει ένα κυτταρικό κόσμο τέτοιων ακριβώς ταιριαστών μορίων και τέτοιας συγκλονιστικής πολυπλοκότητας , ο οποίος όχι μόνο δεν μπορεί να εξηγηθεί από τη βαθμιαία εξέλιξη, αλλά ότι μπορεί να εξηγηθεί πειστικά μόνο από την απαίτηση της ύπαρξης ενός ευφυούς σχεδιαστή, δηλαδή του Θεού. Κάποια συστήματα, πιστεύει, δεν μπορούν να παραχθούν από τη φυσική επιλογή γιατί "οποιοδήποτε πρόγονο σύστημα ενός συστήματος του οποίου η πολυπλοκότητα δεν μπορεί ν' απλουστευτεί περαιτέρω, είναι εξ ορισμού μη-λειτουργικό (39)." (σ.τ.μτφ.: ο Behe εννοεί ότι αν πάρουμε ένα σύστημα και το "σπάσουμε" σε απλούστερα συστήματα, τότε φτάνουμε σε ένα επίπεδο όπου δεν μπορούμε να απλοποιήσουμε τα επί μέρους συστήματα άλλο. Αυτά τα συστήματα τα ονομάζει στα αγγλικά " irreducibly complex systems", δηλαδή συστήματα που δεν μπορούν ν' απλουστευτούν άλλο. Εφόσον αυτά τα συστήματα δεν μπορούν να απλουστευτούν, τότε δεν θα μπορούσαν να έχουν προέλθει μέσω της φυσικής επιλογής γιατί τα επιμέρους κομμάτια που τ' αποτελούν είναι μη-λειτουργικά, οπότε και δεν θα μπορούσαν να συντελέσουν στην δόμηση του συστήματος αυτού). Για παράδειγμα λέει ότι η ποντικοπαγίδα είναι ένα τέτοιο σύστημα, δηλαδή όλα τα μέρη της πρέπει να βρίσκονται εκεί προκειμένου να λειτουργήσει η ποντικοπαγίδα. Κοντολογίς, ο Behe πήρε ένα παλιό επιχείρημα και το έντυσε με νέο μανδύα: το επιχείρημα από τη σχεδίαση τυλιγμένο στη βιοχημεία. Το επιχείρημά του είναι τόσο επιστημονικό όσο και όλες οι άλλες παραλλαγές του επιχειρήματος από τη σχεδίαση. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι επιστήμονες, ακόμη και επιστήμονες που είναι χριστιανοί, πιστεύουν ότι ο Behe θα πρέπει να σταματήσει να συγχαίρει τον εαυτό του. Όπως και με όλα τα άλλα παρόμοια επιχειρήματα, ο Behe προϋποθέτει το ζητούμενο. Προϋποθέτει σχεδίαση για να αποδείξει τον σχεδιαστή. Η γενική συναίνεση είναι ότι ο Behe είναι καλός επιστήμονας και συγγραφέας αλλά μέτριος μεταφυσικός.

Το επιχείρημά του περιστρέφεται γύρω από την ιδέα των "μη-απλοποιήσιμων πολύπλοκων συστημάτων", συστήματα τα οποία δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν τους λείπει ένα από τα πολλά κομμάτια τους. "Μη-απλοποιήσιμα πολύπλοκα συστήματα...δεν μπορούν να εξελιχθούν κατά Δαρβίνειο τρόπο", λέει, γιατί η φυσική επιλογή δουλεύει με μικρές μεταλλάξεις σε ένα μόνο κομμάτι κάθε φορά. Στη συνέχεια οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο ΕΣ πρέπει να είναι υπεύθυνος για τα μη-απλοποιήσιμα πολύπλοκα συστήματα. Ο καθηγητής βιολογίας (και χριστιανός) Kenneth Miller απαντά:

Τα διάφορα μέρη των πολύπλοκων, αλληλεμπλεκόμενων βιολογικών συστημάτων δεν εξελίσσονται ανεξάρτητα μεταξύ τους, παρά τους ισχυρισμούς του Behe ότι γίνεται έτσι. Εξελίσσονται μαζί, ως συστήματα τα οποία σταδιακά μεγαλώνουν και προσαρμόζονται σε νέους σκοπούς. Όπως εύστοχα ισχυρίστηκε και ο Richard Dawkins στο βιβλίο του The Blind Watchmaker (Ο Τυφλός Ωρολογοποιός) , η φυσική επιλογή μπορεί να δράσει πάνω σ' αυτά τα εξελισσόμενα συστήματα σε κάθε στάδιο της μεταμόρφωσής τους. *

Ο καθηγητής Bartelt γράφει:

Αν υποθέσουμε ότι ο Behe έχει δίκιο, και ότι οι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν κάποια σχεδίαση, τότε πιστεύω ότι μπορούν επίσης να διακρίνουν την κακή σχεδίαση (μηνύουμε διάφορες εταιρίες συνέχεια γι' αυτό το λόγο!). Στο βιβλίο του Darwin's Black Box, ο Behe αναφέρεται στη σχεδίαση ως η "σκόπιμη διάταξη των μερών". Τι συμβαίνει όταν τα μέρη δεν έχουν "σκοπό" με βάση οποιαδήποτε τυπικά σχεδιαστικά κριτήρια; Όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με τον "Σχεδιαστή των Πάντων" - οποιονδήποτε σχεδίασε τη σπονδυλική στήλη, το γυναικείο κόλπο, τον προστάτη, το πίσω μέρος του φάρυγγα κλπ., ο Behe και οι υπέρμαχοι του ΕΣ υποχωρούν στη θεολογία . * [π.χ. ο Θεός μπορεί να κάνει ότι θέλει , ή Δεν είμαστε ικανοί να κρίνουμε την ευφυΐα με τα κριτήρια του Θεού , ή το να είσαι ένα ευφυής σχεδιαστής δεν σημαίνει ότι είσαι ένα καλός ή τέλειος σχεδιαστής .]

Ο H . Allen γράφει:

To κολοσσιαίο λάθος του Behe είναι ότι απορρίπτοντας αυτά τα ενδεχόμενα, συμπεραίνει ότι δεν απομένει καμία Δαρβίνεια λύση. Αλλά υπάρχει μια και είναι η εξής: Ένα μη-απλοποιήσιμο πολύπλοκο σύστημα μπορεί να δημιουργηθεί σταδιακά προσθέτοντας κομμάτια, τα οποία παρ' ότι αρχικά είχαν απλά κάποιο πλεονέκτημα, γίνανε –λόγω μετέπειτα αλλαγών- απαραίτητα. Η λογική είναι πολύ απλή. Κάποιο κομμάτι (Α) αρχικά κάνει μια δουλειά (και πιθανόν όχι πολύ καλά). Κάποιο άλλο κομμάτι (Β) προστίθεται αργότερα επειδή βοηθάει το (Α). Αυτό το νέο κομμάτι δεν είναι απαραίτητο, απλά βελτιώνει τα πράγματα. Αργότερα όμως, το Α (ή κάποιο άλλο) μπορεί ν' αλλάξει με τέτοιο τρόπο ώστε το Β γίνεται τώρα αναντικατάστατο. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται καθώς καινούργια κομμάτια προστίθενται στο σύστημα. Τελικά, μπορεί ν' απαιτούνται πολλά κομμάτια. *

Τέλος, το επιχείρημα του Behe υποθέτει ότι η φυσική επιλογή δεν θα μπορέσει ποτέ να εξηγήσει τίποτα περισσότερο απ' αυτά που εξηγεί τώρα. Αυτό προϋποθέτει το ζητούμενο. Στην πραγματικότητα, κάποια από τα πράγματα που ο Behe και οι υποστηρικτές του ΕΣ έχουν ισχυριστεί ότι δεν μπορούν να εξηγηθούν από τη φυσική επιλογή, έχουν εντούτοις εξηγηθεί από τη φυσική επιλογή( Miller 2004 ).

Dembski 

Ο William Dembski είναι επίκουρος καθηγητής των θεμελιωδών εννοιών της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Baylor . Ήταν επικεφαλής του Κέντρου Michael Polanyi για την Πολυπλοκότητα, την Πληροφορία και τη Σχεδίαση στο Baylor , μέχρι που έπαψε να λειτουργεί το 2000 . Το 2004 δέχθηκε μια πρόταση για να γίνει ο πρώτος διευθυντής του Κέντρου για την Επιστήμη και Θεολογία του Southern Baptist Theological Seminary. Σύμφωνα με τον R . Albert Mohler Jr , πρόεδρο του Southern Baptist Theological Seminary , το κέντρο για την Επιστήμη και Θεολογία εγκαθιδρύθηκε ως "έκφραση της δέσμευσής μας να είμαστε πολύ σοβαροί σχετικά με την αποστολή της Χριστιανικής κοσμοθεώρησης, της εξέλιξης της και της εφαρμογής της * "

Η εκπαίδευση του Dembski είναι πάνω στα μαθηματικά, στη φιλοσοφία και στη θεολογία. Είναι επίσης και εξέχον μέλος του Ινστιτούτου Discovery , μιας Χριστιανικής δεξαμενής σκέψης αφοσιωμένης κυρίως στην διάψευση της εξέλιξης. Ο Dembski έχει γράψει αρκετά βιβλία που επιτίθονται στην εξέλιξη και υποστηρίζουν τον ΕΣ . Ακόμη και οι επικριτές του παραδέχονται πως τα βιβλία του είναι «γενικώς καλογραμμένα και γεμάτα με προκλητικές ιδέες. * ". Ισχυρίζεται πως μπορεί ν' αποδείξει ότι είναι εξαιρετικά απίθανο η ζωή και το σύμπαν να προέκυψαν τυχαία και μέσω φυσικών διεργασιών. Μάλλον είναι το αποτέλεσμα ευφυούς σχεδίασης από το Θεό. Ισχυρίζεται επίσης ότι "η εννοιολογική ακεραιότητα μιας επιστημονικής θεωρίας δεν μπορεί να υφίσταται μακριά από το Χριστό ( Intelligent Design: The Bridge between Science and Theology , 1998, σελ. 209)", ένας ισχυρισμός που υποκρύπτει τη μεταφυσική του θέση.

Το βασικό του επιχείρημα είναι ότι κάποια πράγματα δεν μπορεί να έχουν παραχθεί στην τύχη. Πιστεύει ότι ένα αντικείμενο πρέπει να είναι το προϊόν ευφυούς σχεδιασμού αν εμφανίζει "προσδιορισμένη πολυπλοκότητα". Αν γυρίσετε σπίτι και βρείτε τη φράση "Σ' αγαπώ" γραμμένη με πατατάκια στον καναπέ σας, η πιθανότητα να συμβαίνει κάτι τόσο προσδιορισμένο και πολύπλοκο καθαρά από τύχη, είναι σχεδόν μηδενική. Ο Dembski πιστεύει ότι κάποια πράγματα στη φύση ξεκάθαρα υποδεικνύουν προσδιορισμένη πολυπλοκότητα, π.χ. το μάτι. Ένας παρόμοιος ισχυρισμός είχε γίνει από τον William Paley (1743-1805), τον Αρχιδιάκονο του Carlisle , στο βιβλίο του Φυσική Θεολογία ( Natural Theology ) (1802). Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο Δαρβίνος παραδέχτηκε ότι μοιάζει παράλογο να υποθέτει κανείς ότι

το μάτι, με όλες τις αμίμητες ικανότητές του να προσαρμόζει την εστίασή του σε διαφορετικές αποστάσεις, να δέχεται διαφορετικά ποσά φωτός, και να διορθώνει τις σφαιρικές και χρωματικές αποκλίσεις, μπορεί να έχει προκύψει από φυσική επιλογή…

Ωστόσο, υποστήριξε ότι,

αν αποδειχτεί ότι υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις από ένα τέλειο και πολύπλοκο μάτι σε ένα πολύ ατελές και απλό, με κάθε μια από αυτές να είναι χρήσιμη στον κάτοχο του· και αν επίσης το μάτι όντως ποικίλει ελάχιστα, και οι παραλλαγές κληροδοτούνται, που όντως ισχύει· και αν όποια παραλλαγή του οργάνου είναι χρήσιμη σε κάποιο ζώο υπό μεταβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης, τότε η δυσκολία του να πιστέψουμε ότι ένα τέλειο και πολύπλοκο μάτι θα μπορούσε να δημιουργηθεί από τη φυσική επιλογή, παρότι ανυπέρβλητη από τη φαντασία μας, δεν είναι αληθής.

Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι ο Δαρβίνος είχε δίκιο ( Patterson 2002 ). Γνωρίζουμε σήμερα ότι η όραση αποτελείται από πολλά διαφορετικά μέρη που εκτελούν εξειδικευμένες λειτουργίες όπως ν' ανιχνεύουν ακμές ή κίνηση. Το οπτικό νεύρο ακολουθεί δυο οδούς για τον εγκέφαλο, και η μια εξελίχθηκε πολύ νωρίτερα από την άλλη. Διαφορετικά είδη συστημάτων της όρασης έχουν εξελιχθεί σε διαφορετικές περιόδους σε διαφορετικά ζωικά είδη. Όλα αυτά τα συστήματα θα μπορούσαν να έχουν σχεδιαστεί από έναν ευφυή σχεδιαστή, αλλά κανένα δεν απαιτεί κάτι τέτοιο. Πολυάριθμες σταδιακές αλλαγές και προσαρμογές επαρκούν για να εξηγηθεί ακόμα και το πιο πολύπλοκο σύστημα όρασης.

Ο Dembski χρησιμοποιεί επίσης και μια σειρά μαθηματικών ιδεών για να καταρρίψει την εξέλιξη. "Το 2002, εστίασε στα λεγόμενα θεωρήματα No Free Lunch, ή N.F.L, τα οποία προέκυψαν στα τέλη του '90 από τους φυσικούς David H. Wolpert και William G. Macready. * ". Μιας και οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν από μαθηματικά, τα επιχειρήματα μπορεί να τους θαμπώσουν. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο H . Allen Orr , "παρ' όλο το θόρυβο, οι μαθηματικοί ισχυρισμοί του Dembski σχετικά με το σχεδιασμό και το Δαρβίνο, είναι ως επί το πλείστον εκτός θέματος * ".

Το πιο σοβαρό πρόβλημα στο συλλογισμό του Dembski αφορά στην προσδιορισμένη πολυπλοκότητα. Οι οργανισμοί δεν προσπαθούν να ταιριάξουν με κανένα «ανεξάρτητα δοσμένο πρότυπο»: η εξέλιξη δεν έχει κανένα στόχο, και η ιστορία της ζωής δεν προσπαθεί να πάει κάπου συγκεκριμένα. Αν με το να φτιάξει μια περίτεχνη δομή όπως το μάτι, η εξέλιξη αυξάνει τον αριθμό των απογόνων, τότε μπορεί κάλλιστα να φτιάξει ένα μάτι. Αλλά, αν με το να καταστρέψει μια περίτεχνη δομή όπως το μάτι , αυξάνει τον αριθμό των απογόνων, τότε η εξέλιξη με την ίδια ευκολία θα καταστρέψει το μάτι. Κάποια είδη ψαριών και οστρακοειδών που έχουν μετακινηθεί στο απόλυτο σκοτάδι των σπηλιών, όπου τα μάτια είναι και άχρηστα και ενεργοβόρα, συχνά έχουν εκφυλισμένα μάτια ή μάτια που μόλις δημιουργούνται καλύπτονται από δέρμα – τρελές συλλήψεις που κανένας ευφυής σχεδιαστής δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει. Παρ' όλη τη γενικολογία για σχεδιασμό και μηχανές, οι οργανισμοί δεν πασχίζουν να εκπληρώσουν τα σχέδια κάποιου μηχανικού. Πασχίζουν (αν μπορεί να ειπωθεί ότι πασχίζουν) μόνο να έχουν περισσότερους απογόνους από τους άλλους.

Ένα άλλο πρόβλημα με τους ισχυρισμούς του Dembski σχετίζεται με τα θεωρήματα N.F.L. Τελευταία έρευνα έδειξε ότι αυτά τα θεωρήματα δεν ισχύουν στην περίπτωση συν-εξέλιξης, όπου δυο ή περισσότερα είδη εξελίσσονται αλληλοεπηρρεαζόμενα. Και η περισσότερη εξέλιξη σίγουρα είναι συν-εξέλιξη. Οι οργανισμοί δεν ξοδεύουν τον περισσότερο τους χρόνους για να προσαρμοστούν στους βράχους. Συνεχώς προκαλούνται και προσαρμόζονται σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο σύνολο ιών, παρασίτων, θηρευτών και θηραμάτων. Ένα θεώρημα που δεν ισχύει γι' αυτές τις συνθήκες, είναι ένα θεώρημα του οποίου η συνάφεια με τη βιολογία είναι ασαφής. Και όπως συμβαίνει, ο David Wolpert, ένας εκ των συγγραφέων των θεωρηάτων N.F.L., αποκύρηξε πρόσφατα τον τρόπο που τα χρησιμοποίησε ο Dembski, λέγοντας ότι η χρήση τους αυτή ήταν "θανάσιμα ανεπίσημη και ανακριβής". Η προφανής αντίδραση του Dembski ήταν μια στατηγική υποχώρηση. Το 2002 ο Dembski διακύρηξε θριαμβευτικά πως "Τα Θεωρήματα N.F.L. διαλύουν κάθε ελπίδα να παραχθεί προσδιορισμένη πολυπλοκότητα μέσω εξελικτικών αλγορίθμων". Τώρα λέει, "Σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίστηκα ότι τα θεωρήματα N.F.L. παρέχουν μια απ' ευθείας διάψευση του Δαρβινισμού" ( Orr 2005 ).

Σύμφωνα με έναν άλλο επικριτή, τον φυσικό Vic Stenger ( "The Emperor's New Designer Clothes" ) , ο Dembski χρησιμοποιεί μαθηματικά και λογική για να παράξει αυτό που ο ίδιος ονομάζει το νόμο διατήρησης της πληροφορίας. "Λέει ότι η πληροφορία που περιέχεται μέσα στις ζώσες δομές δεν μπορεί να παραχθεί από οποιονδήποτε συνδυασμό τύχης και εξελικτικών διεργασιών... Ο νόμος διατήρησης της πληροφορίας του Dembski δεν είναι τίποτε άλλο από τη "διατήρηση της εντροπίας", μια ειδική περίπτωση του δεύτερου θερμοδυναμικού νόμου που εφαρμόζεται όταν δεν υπάρχουν διεργασίες όπως η τριβή που διαχέουν ενέργεια". Ωστόσο, το γεγονός είναι ότι "η εντροπία δημιουργείται κανονικά χιλιάδες φορές την ημέρα από κάθε άτομο στη Γη. Κάθε φορά που ασκείται τριβή, χάνεται πληροφορία".

Όπως γράφει ο H. Allen Orr,

Τελικά, είναι δύσκολο να δούμε τον ΕΣ σαν ένα κίνημα που έχει συνοχή πέρα από την πολιτική του διάσταση.

Είναι επίσης δύσκολο να τον δούμε σαν ένα ερευνητικό πρόγραμμα. Αν και οι άνθρωποι συχνά θεωρούν την επιστήμη σαν μια συλλογή έξυπνων θεωριών, οι επιστήμονες γενικά είναι αφοσιωμένοι πραγματιστές: για τους επιστήμονες, μια καλή θεωρία είναι κάποια που εμπνέει καινούργια πειράματα και που παρέχει αναπάντεχες, καινούργιες οπτικές γωνίες σε γνωστά φαινόμενα. Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο λοιπόν, ο Δαρβινισμός είναι μια από τις καλύτερες θεωρίες στην ιστορία της επιστήμης: έχει παράξει αμέτρητα σημαντικά πειράματα (ας επαναδημιουργήσουμε ένα φυσικό είδος στο εργαστήριο - ναι, αυτό έχει γίνει) και ξαφνικές καινούργιες θεωρήσεις σε κάποια, ανεξήγητα κάποτε, πρότυπα ( γι' αυτό δεν υπάρχουν γηγενή θηλαστικά στα ωκεάνια νησιά). Σε αντίθεση, μέσα στα σχεδόν δέκα χρόνια από τη δημοσίευση του βιβλίου του Behe, ο ΕΣ δεν έχει εμπνεύσει κανένα μη-τετριμμένο πείραμα και δεν έχει παράξει καμία καινούργια θεώρηση στη βιολογία. Καθώς περνάνε τα χρόνια, ο ΕΣ μοιάζει όλο και λιγότερο με την επιστήμη την οποία επαγγελόταν ότι είναι, και ολοένα και περισσότερο με μια διαρκή εξάσκηση στους "φιλιππικούς". ( Orr 2005 )

Ψευδοεπιστήμη

Ο ΕΣ δεν είναι επιστημονικός και δεν είναι μια εναλλακτική της φυσικής επιλογής ή όποιας άλλης επιστημονικής ιδέας. Το σύμπαν θα μας φαινόταν το ίδιο άσχετα αν το είχε σχεδιάσει ο Θεός ή όχι. Η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει το πως δουλεύει ο κόσμος, και όχι το γιατί έχουμε τον κόσμο που έχουμε και όχι κάποιον άλλο. Δεν είναι σκοπός της επιστήμης να προσπαθήσει να αποδείξει αν ο κόσμος σχεδιάστηκε, ή όχι, από το Θεό. Δεν είναι δουλειά της επιστήμης να προσπαθήσει να εξηγήσει την πιθανότητα του να έγιναν τα βιολογικά δρώμενα από τύχη. Αν κάποιος θέλει να θεωρητικολογήσει γι' αυτά τα θέματα, είναι ελεύθερος να το κάνει - σαν μεταφυσικός. Ο ΕΣ δεν είναι επιστημονικός αλλά μεταφυσκός. Το γεγονός ότι έχει εμπειρικό περιεχόμενο δεν τον κάνει περισσότερο επιστημονικό απ' ότι, π.χ. τη μεταφυσική του Σπινόζα ή τη λεγόμενη επιστήμη της δημιουργίας.

Ο ΕΣ είναι μια ψευδοεπιστήμη γιατί ισχυρίζεται πως είναι επιστημονικός ενώ στην πραγματικότητα είναι μεταφυσικός. Βασίζεται σε πολλές φιλοσοφικές συγχύσεις, εξέχουσα από τις οποίες είναι και το ότι εμπειρικός σημαίνει αναγκαστικά και επιστημονικός. Αυτό είναι ψευδές αν με τον όρο "εμπειρικός" κάποιος εννοεί ότι προέρχεται από ή βασίζεται στην παρατήρηση ή την εμπειρία. Οι εμπειρικές εξηγήσεις μπορεί να είναι επιστημονικές ή μη-επιστημονικές. Οι ιδέα του Φρόυντ για το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα είναι εμπειρική αλλά όχι και επιστημονική. Η ιδέα του Γιούνγκ για το συλλογικό ασυνείδητο είναι εμπειρική αλλά όχι επιστημονική. Ο Βιβλικός δημιουργισμός είναι εμπειρικός αλλά όχι επιστημονικός. Η ποίηση μπορεί να είναι εμπειρική αλλά όχι επιστημονική.

Από την άλλη, αν με τον όρο "εμπειρικός" κάποιος εννοεί το να μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί από παρατηρήσεις ή πειράματα τότε ο ΕΣ δεν είναι εμπειρικός. Ούτε ολόκληρη η φύση, ούτε και ένα μεμονωμένο οικοσύστημα δεν μπορεί ν' αποδειχθεί ή να διαψευσθεί από παρατηρήσεις πως έχει σχεδιαστεί ευφυώς.

Η επιστήμη έχει κάποιες μεταφυσικές υποθέσεις, σημαντικότερη απ' τις οποίες είναι το ότι το σύμπαν ακολουθεί νόμους. Αλλά η επιστήμη αφήνει ανοιχτή την ερώτηση για το αν αυτοί οι κανόνες έχουν σχεδιαστεί ή όχι. Αυτό είναι μια μεταφυσική ερώτηση. Το να πιστεύουμε ότι το σύμπαν, ή καποιο κομμάτι του, έχει σχεδιαστεί ή όχι, αυτό δεν βοηθάει στο να κατανοήσουμε το πως δουλεύει. Αν ποτέ απαντήσω μια εμπειρική ερώτηση με την φράση "επειδή ο Θεός [ ή υπερ-ευφυείς εξωγήινοι, κατά τ΄άλλα μη-ανιχνεύσιμοι] το έφτιαξε έτσι", τότε έχω αφήσει τη σφαίρα της επιστήμης και έχω περάσει στη σφαίρα της μεταφυσικής. Οι επιστήμονες βέβαια έχουν μεταφυσικές πεποιθήσεις αλλά οι πεποιθήσεις τους αυτές είναι άσχετες με τις αυστηρά επιστημονικές εξηγήσεις. Η επιστήμη είναι ανοιχτή τόσο για τους άθεους όσο και τους θεϊστές.

Αν αποδεχθούμε ότι το σύμπαν είναι πιθανόν ή δυνατόν να είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού, τότε ποιό θα είναι το επόμενο βήμα; Υποθέστε για παράδειγμα ότι ένα οικοσύστημα είναι το δημιούργημα ενός ευφυούς σχεδιαστή. Αν ο ευφυής σχεδιαστής δεν είναι ένας από εμάς, δηλαδή άνθρωπος, και αν δεν έχουμε κάποια εμπειρία με παρόμοια δημιουργήματα του, ή και άλλων σχεδιαστών, τότε πως θα προχωρούσαμε στη μελέτη αυτού του συστήματος; Αν το μόνο που ξέρουμε είναι οτι το σύστημα είναι αποτέλεσμα ΕΣ αλλά ο ευφυής σχεδιαστής είναι διαφορετικής τάξης ον από εμάς, πως θα μπορούσαμε να μελετήσουμε το σύστημα; Είναι θρασύ να υποθέσουμε ότι ένας ευφυής σχεδιαστής θα σχεδίαζε ένα μάτι με τον τρόπο που σχεδίαζε ένας άνθρωπος μηχανικός κάποιο παρόμοιο συστήμα με παρόμοιες λειτουργίες. Με το να επικαλούμαστε έναν "ευφυή σχεδιαστή" για να εξηγήσουμε ένα πολύπλοκο φαινόμενο, δεν εξηγούμε τίποτα σχετικά με τη σχέση του φαινομένου αυτού με το σχεδιαστή του. Η θεωρία αυτή δεν εξηγεί τίποτα.

Οι υπέρμαχοι του ΕΣ διεξάγουν μια μάχη η οποία έχει χαθεί τον 17ο αιώνα: τη μάχη του να κατανοήσουμε τη φύση με όρους τελικών σκοπών και ικανών σκοπών. Πριν από τον 17ο αι. δεν υπήρχε καμία ουσιαστική σύγκρουση μεταξύ μιας μηχανιστικής θεώρησης της φύσης και μιας τελεολογικής θεώρησης της· μεταξύ μιας νατουραλιστικής θεώρησης και μιας υπερφυσικής θεώρησής. Η φύση μπορούσε να θεωρηθεί σαν μια γιγάντια μηχανή που είχε κάποιο σκοπό. Εκτός από την αξιοσημείωτη περίπτωση του Λάιμπνιτζ (Leibniz) και των ιδεολογικών απογόνων του, όλοι οι υπόλοιποι είχαν εγκαταλείψει την ιδέα επιστημονικών εξηγήσεων και στρέφονταν προς τις θεολογικές. Η επιστημονική πρόοδος κατέστη δυνατή γιατί οι επιστήμονες επιχείρησαν να περιγράψουν το μηχανισμό των φυσικών φαινομένων χωρίς να κάνουν αναφορά στη δημιουργία, στη σχεδίαση και στον τελικό σκοπό τους. Μπορεί κάλλιστα ο Θεός να έχει δημιουργήσει το σύμπαν και τους φυσικούς νόμους, αλλά η φύση παραμένει μια μηχανή που αλλάζει μηχανιστικά και μπορεί να κατανοηθεί ως τέτοια. Ο Θεός έγινε μια περιττή υπόθεση. Ή, αν κάποιος δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς το Θεό τότε θα μπορούσε να ταυτίσει το Θεό με τη φύση, όπως έκανε ο Σπινόζα, και να ισχυριστεί ότι η πίστη σε απώτερους σκοπούς και αιτίες της φύσης μειώνει τόσο το Θεό όσο και το ύψος της απερισκεψίας του ανθρώπου . *

Πρέπει να διδάσκεται ο ΕΣ στα δημόσια σχολεία;

Μετά την αποτυχία του κινήματος της επιστήμης της δημιουργίας, ένας αριθμός ακτιβιστών - πολλοί εξ αυτών και χριστιανοί που υποστηρίζουν πως η Γη έχει ηλικία 10,000 ετών- προσπαθούν να μειώσουν το κύρος της θεωρίας της εξέλιξης με το να ισχυρίζονται πως ο ΕΣ είναι μια επιστημονική εναλλακτική του Δαρβινισμού. Αυτοί οι άνθρωποι, των οποίων ηγούνται ο Phillip Johnson και τα άτομα στο Ινστιτούτο Discovery, έχουν καταφέρει με επιτυχία να πείσουν μέλη των ΜΜΕ, πολιτικούς, εκπαιδευτικά συμβούλια και το γενικό κοινό (επιστημονικά αναλφάβητο όπως είναι *) ότι η εξέλιξη είναι μια "θεωρία που βρίσκεται σε κρίση" και ότι ο ΕΣ είναι μια βιώσιμη εναλλακτική της *. Αυτοί οι δυο ισχυρισμοί μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν ως οι δίδυμοι πύργοι του ΕΣ. Κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν είναι αληθής αλλά αυτό δεν έχει πλέον σημασία γιατί είναι τόσο ευρέως διαδεδομένοι που χρειάζεται πλέον να συζητάμε για το αν πρέπει ο ΕΣ να διδάσκεται στο μάθημα της βιολογίας. Επίσης, υπάρχει μεγάλη υποκρισία και δόλος σε ένα κίνημα το οποίο δεν αναφέρει στα γραπτά του κείμενα το Θεό ως τον ευφυή σχεδιαστή, αλλά ξεκινάει τις δημόσιες παρουσιάσεις του με μια χριστιανική προσευχή και δεν διστάζει ν' αναφερθεί στο Θεό όταν εναλλακτικές όπως οι εξωγήινοι, προτάσσονται ως οι ευφυείς σχεδιαστές *. Ο Dembski το θέτει ως εξής:

Ο ΕΣ είναι μια σεμνή θέση, τόσο θεολογικά όσο και φιλοσοφικά. Αποδίδει την πολυπλοκότητα και την ποικιλία της ζωής σε μια ευφυία, αλλά δεν ταυτίζει την ευφυία αυτή με το Θεό κάποιας θρησκείας ή κάποιου φιλοσοφικού συστήματος. Η αποστολή λοιπόν κάποιου χριστιανού που αποδέχεται τον ΕΣ είναι να σχηματίσει μια θεολογία της φύσης και της δημιουργίας, η οποία και να βγάζει νόημα από τον ΕΣ υπό το φως της Χριστιανικής του πίστης . *

Με άλλα λόγια, εσείς οι Χριστιανοί ξέρετε ποιός είναι ο ευφυής σχεδιαστής αλλά δεν Τον λέτε με το όνομα του!

Σαν απόδειξη του πόσο διαδεδομένη είναι η πίστη στους δίδυμους πύργους του ΕΣ, θεωρήστε το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ ( που πιθανότατα δεν έχει ακούσει ποτέ για τους Dembski και Behe, πόσο μάλλον να διαβάσει κάτι δικό τους * ) υποστήριξε δημόσια ότι ο ΕΣ πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία των ΗΠΑ *. Ο Εθνικός Οργανισμός Δασκάλων της Επιστήμης της Αμερικής (National Science Teachers Association-NSTA), ο μεγαλύτερος οργανισμός επιστημονικών διδασκάλων, εξέδωσε ένα δελτίο τύπου λέγοντας ότι έμεινε "άναυδος και απογοητευμένος που ο Πρόεδρος Bush επιδοκίμασε τη διδασκαλία του ΕΣ -- ανοίγοντας ουσιαστικά την πόρτα προς τη διδασκαλία μη-επιστημονικών ιδεών στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια προγράμματα σπουδών των ΗΠΑ * ". Καταλαβαίνω το γιατί οι δάσκαλοι είναι απογοητευμένοι, αλλά δεν θα έπρεπε να μείνουν και άναυδοι. Εκατομμύρια Αμερικανοί συμμερίζονται την άποψη του Προέδρου Bush. Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση, μόνο το 12% των Αμερικανών πιστεύουν πως πρέπει να διδάσκεται η εξέλιξη αποκλειστικά και όχι ο ΕΣ ή ο δημιουργισμός* . Όπως και να΄χει, ο John Marburger, ο επιστημονικός σύμβουλος του προέδρου, διευκρίνησε τα λόγια του Bush λέγοντας ότι "η εξέλιξη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μοντέρνας βιολογίας" και "ο ΕΣ δεν είναι μια επιστημονική ιδέα". Είπε ότι δεν θα μπορούσε να ερμηνεύσει τα λόγια του Bush σαν να λένε ότι ο ΕΣ θα πρέπει να σταθεί επί ίσοις όροις δίπλα στην εξέλιξη. "Αν αυτά τα πράγματα πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία", λέει ο Marburger, "τότε ανήκουν σε ένα μάθημα συγκριτικής θεολογίας, το οποιό είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο μάθημα για τα παιδιά μας δεδομένης της παρούσας κατάστασης του κόσμου * ".

Τα σχόλια του Bush έδωσαν και την δικαιολογία στα ΜΜΕ να μπουν και αυτά μέσα στον καβγά. Για παράδειγμα, το περιοδικό Time στο εξώφυλο της 15ης Αυγούστου 2005, είχε το έργο του Μιχαήλ Άγγελου στο παρεκκλήσι της Σίστινα, το δημιουργό να δείχνει με το δάχτυλο έναν χιμπατζη. Έχει ο Θεός θέση στα μαθήματα επιστημονικής διδασκαλίας; αναρωτιέται το Time. Το άρθρο έχει μια επισκόπηση της διαμάχης με έναν ωραίο χάρτη εισηγήσεων κατά της εξέλιξης που έχουν προταθεί αυτόν τον αιώνα από διάφορα εκπαιδευτικά συμβούλια και νομοθέτες. Πολύ λίγες πολιτείες (της Αμερικής) είναι ακηλίδωτες.

Ο Jake Tapper , ένας ρεπόρτερ του NBC, δήλωσε πρόσφατα, καθώς έκανε ένα ρεπορτάζ για ένα θεματικό Πάρκο στο Κεντάκυ με θέμα τη θεωρία της νέας Γης, ότι: "Στη χώρα κερδίζουν έδαφος θρησκευτικές απόψεις για τη δημουργία οι οποίες αμφισβητούν την επιστήμη". Άλλα άτομα που δουλεύουν στα ΜΜΕ αναφέρονται συχνά στον ΕΣ σαν μια ανερχόμενη νέα πρόκληση σε έναν παραπαίων Δαρβινισμό. *

Ένας αριθμός πολιτειών και τοπικών σχολικών συμβουλίων έχουν εισάγει τον ΕΣ στις σχολικές αίθουσες. Το 1999, το Συμβούλιο Εκπαίδευσης του Κάνσας απέρριψε την εξέλιξη σαν επιστημονική αρχή. Το 10-μελές συμβούλιο φήφισε 6 προς 4 για να εξαλειφθεί η εξέλιξη από την επιστημονική διδακτέα ύλη. Το συμβούλιο του Κάνσας δεν απαγόρευσε την εξέλιξη. Μόνο οι νομοθέτες έχουν τέτοια δύναμη. Το συμβούλιο απλά αφαίρεσε οποιαδήποτε αναφορά στην εξέλιξη και στην θεωρια του Big-Bang από τη διδακτέα ύλη αλλά και από την ύλη που χρησιμοποιείται για τις εξετάσεις των τελειόφοιτων. Δημιουργιστές όπως ο Steve Abrams, μέλος του Συμβουλίου και πρώην επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της πολιτείας του, χαιρέτισαν την απόφαση σαν μια νίκη στον πόλεμο κατά των δαρβινιστών. Οι δημιουργιστές θέλουν τα παιδιά τους να πιστεύουν ότι ο Θεός τα έπλασε, καθώς και κάθε άλλο ζωικό είδος, με ένα σκοπό. Δεν θέλουν τα παιδιά τους να νομίζουν ότι πίσω από το Big-Bang ή την εξέλιξη ίσως να κρύβεται μια Θεϊκή Δύναμη, μιας και κάτι τέτοιο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην υπάρχει Θεός. Ο δημιουργισμός δέχεται ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα. Κάτι τέτοιο δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνείες της ύπαρξης και της φύσης των πραγμάτων χωρίς την αναφορά στο Θεό. Ο Abrams ήθελε να προσθέσει στην επιστημονική διδακτέα ύλη τον ισχυρισμό ότι "ο σχεδιασμός και η πολυπλοκότητα του σχεδίου του κόσμού απαιτεί έναν ευφυή σχεδιαστή", αλλά η κυκλική επιχειρηματολογία του καταψηφίστηκε.

Παρ' ολ΄αυτά, το συμβούλιο του Κάνσας αναγνώρισε την μικρο-εξέλιξη, την φυσική επιλογή μέσα σε ένα ζωικό είδος, σαν γεγονός. Ίσως τα έξη μέλη που ψήφισαν για το νέο αυτό "επιστημονικό" πρότυπο, να μην έχουν καταλάβει ότι η φυσική επιλογή μέσα σε ένα είδος είναι αυτό που υποκίνησε το Δαρβίνο να σχηματίσει τη γενική θεωρία της εξέλιξης. Δεν φαίνεται επίσης να έχουν καταλάβει ότι δεν γίνεται να έχουμε μια θεωρία εξέλιξης χωρίς την εξέλιξη (όπως π.χ. δεν μπορούμε να έχουμε μια θεωρία για την κίνηση των πλανητών, χωρίς την κίνηση των πλανητών). Οι επιστημονικές θεωρίες είναι εξηγήσεις για το πως συμβαίνουν κάποια πράγματα. Δεν προσπαθείς να εξηγήσεις το πως συνέβη κάτι, αν αυτό δεν έχει συμβεί. Η φυσική επιλογή είναι μια θεωρία για το πως συνέβη η εξέλιξη. Θεωρεί ότι η εξέλιξη είναι γεγονός.

Το 2002 μια ψηφοφορία επέστρεψε την πλειοψηφία του Συμβουλίου του Κάνσας σ' αυτούς που ήταν υπέρ του να διδάσκεται μόνο επιστήμη στο μάθημα της βιολογίας. Το 2004 άλλη μια ψηφοφορία γύρισε τις ισορροπίες ανάποδα, υπέρ των υπερμάχων του ΕΣ. Η νέα σύνθεση συνέστησε κάποιες ακροαματικές διαδικασίες ώστε ν' αποφασίσει για το αν πρέπει να διδάσκεται ο ΕΣ. Οι διαδικασίες αυτές μποϊκοταρίστηκαν από την επιστημονική κοινότητα, εν μέρει γιατί πίστευε ότι το συμβούλιο είχε ήδη προαποφασίσει σχετικά με τον ΕΣ και την εξέλιξη, και εν μέρει γιατί δεν ήθελε να προσδώσει μια αίσθηση επιστημονικής ορθότητας στο κίνημα του ΕΣ. Στις 9 Αυγούστου του 2005, το συμβούλιο του Κάνσας ψήφισε 6-4 υπέρ των νέων "επιστημονικών" στάνταρ, μαζί με τη βοήθεια ενός τοπικού γκρουπ που προωθεί τον ΕΣ, του Intelligent Design Network (Δίκτυο του ΕΣ), το οποίο "συστηματικά αποδοκιμάζει το επιστημονικό στάτους της εξέλιξης ." * Όχι μόνο εγκρίθηκαν τα καινούργια αυτά στάνταρ, αλλά το συμβούλιο επαναδιατύπωσε τον ορισμό της επιστήμης έτσι ώστε αυτή να μην περιορίζεται στην έρευνα για φυσικές εξηγήσεις των φαινομένων * . Παρόμοιες προτάσεις εγκρίθηκαν και σε άλλες σχολικές περιφέρειες όπως στο Οχάιο, στην Πενσυλβάνια, στην Μιννεσότα, και στο Νέο Μεξικό. Όμως, 8 μέλη του σχολικού συμβουλίου του Ντόβερ στην Πενσυλβάνια που πέρασαν μια πρόταση ενάντια στην θεωρία της εξέλιξης, καθαιρέθηκαν το Νοέμβριο του 2005. Η καινούργια σύνθεση του συμβουλίου, αν και υποστηρίζει τον ΕΣ, πιστεύει ότι είναι ένα θρησκευτικό δόγμα και πρέπει να διδάσκεται στο μάθημα της φιλοσοφίας ή της θρησκείας.

Οι πολιτικά ενεργοί δημιουργιστές απέτυχαν στις προσπάθειες τους να βάλουν το δημιουργισμό να διδάσκεται μαζί με την εξέλιξη σαν επιστήμη. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η υποχρεωτική διδασκαλία του δημιουργισμού είναι ισοδύναμη με θρησκευτική διδασκαλία, κάτι το οποίο τα κρατικά σχολεία δεν μπορούν να κάνουν αφού υπάρχει χωρισμός κράτους και εκκλησίας. Όμως το κίνημα του λεγόμενου επιστημονικού δημιουργισμού δεν έχει πεθάνει. Απλά άλλαξε τακτικές. Ο σκοπός τώρα είναι να καταρρίψουν την εξέλιξη όπου μπορούν, και με οποιαδήποτε μέσα. Μια από τις αγαπημένες τους τακτικές είναι να ρίχνουν το φταίξιμο για τις αμαρτίες και τα εγκλήματα στην έλλειψη σωστής μελέτης της Βίβλου και στη διδασκαλία "άθεων" θεωριών όπως η εξέλιξη και το Big-Bang. Ο Marc Looy της ομάδας δημιουργιστών Answers in Genesis (Απαντήσεις μέσα από τη Γέννεση), χαιρέτισε την απόφαση του Συμβουλίου του Κάνσας γιατί,

οι μαθητές στα δημόσια σχολεία διδάσκονται ότι η εξέλιξη είναι γεγονός, ότι είναι αποτέλεσμα της επιβίωσης του ικανότερου...Δημιουργεί μια αίσθηση απελπισίας και ότι η ζωή μας δεν έχει σκοπό, κάτι που πιστεύω πως οδηγεί σε πράγματα όπως ο πόνος, ο φόνος και η αυτοκτονία.

Το ότι δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα να υποστηρίξουν αυτούς τους ισχυρσιμούς, είναι αδιάφορο γι' αυτούς που τους πιστεύουν.

Στην Αλαμπάμα τα βιβλία της βιολογίας φέρουν μια προειδοποίηση που λέει πως "η εξέλιξη είναι μια αμφιλεγόμενη θεωρία που κάποιοι επιστήμονες παρουσιάζουν ως επιστημονική εξήγηση για την προέλευση των ζώντων οργανισμών... Κανείς δεν ήταν παρών όταν δημιουργήθηκε η ζωή στη Γη. Συνεπώς, οποιαδήποτε δήλωση για την προέλευση της ζωής πρέπει να λαμβάνεται ως θεωρία και όχι ως γεγονός". Μάλιστα. Φαίνεται ότι στην Αλαμπάμα αν ξυπνήσετε και βρείτε χιόνι στο έδαφος, αλλά κανείς δεν ήταν ξύπνιος όταν χιόνιζε, τότε μπορείτε μόνο να προτείνετε μια θεωρία για την προέλευση του χιονιού. Η μεγάλη πολιτεία της Αλαμπάμα ποντάρει στην ηλιθιότητα των μαθητών της ωστε να μην καταλάβουν μια φρασεολογία που προσπαθεί να τους εξαπατήσει και να τους χειραγωγήσει.

Το σχολικό συμβούλιο της επαρχίας Cobb στην Georgia, μάλλον εμπνεύστηκε από την Αλαμπάμα. Το 2003 το συμβούλιο ισχυρίστηκε ότι απλά προωθούσε την κριτική σκέψη με το να απαιτεί να μπει ένα αυτοκόλλητο στα βιβλία της βιολογίας που λέει:

Αυτό το βιβλίο περιέχει υλή σχετικά με την εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι μια θεωρία, όχι γεγονός, σχετικά με την προέλευση των ζώντων οργανισμών. Αυτή η ύλη θα πρέπει να προσεγγιστεί με ανοιχτό μυαλό, να μελετηθεί προσεκτικά και να θεωρηθεί κριτικά.

Έξι γονείς μαζί με την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (American Civil Liberties Union) έκαναν μήνυση στo σχολικό συμβούλιο της επαρχίας Cobb σχετικά με τα αυτοκόλλητα αυτά. Τον Αύγουστο του 2005 ο περιφερειακός δικαστής Clarence Cooper διέταξε το σχολείο να αφαιρέσει τ' αυτοκόλλητα. Τ' αυτοκόλλητα αυτά, είπε ο δικαστής, είναι μια αντισυνταγματική υποστήριξη της θρησκείας.

Με το να σπιλώνει την εξέλιξη, το σχολικό συμβούλιο φαίνεται να υποστηρίζει τη γνωστή επικρατούσα εναλλακτική θεωρία, το δημιουργισμό ή παραλλαγές αυτού, αν και τ' αυτοκόλλητα δεν κάνουν ιδιαίτερη αναφορά σε εναλλακτικές θεωρίες.

Το σχολικό συμβούλιο εξέδωσε μια ανακοίνωση λέγοντας ότι απλά δεν το καταλαβαίνουν.

Τ' αυτοκόλλητα είναι ένας λογικός και δίκαιος οδηγός για τη διδασκαλία της επιστήμης και παροτρύνουν τους μαθητές στην κριτική σκέψη.

Οι ενάγοντες είχαν ισχυριστεί ότι τ' αυτοκόλλητα παραβίαζαν το χωρισμό κράτους - εκκλησίας και ότι αδίκως επέλεξαν την εξέλιξη μέσα από όλες τις άλλες επιστημονικές θεωρίες ως ύποπτη.

Ο δικαστής Cooper σοφά δήλωσε στην απόφαση του,

Αν και η εξέλιξη υπόκειται σε κριτική, ειδικά σχετικά με την διαδικασία με την οποία συνέβη, το αυτοκόλλητο παραπλανά τους μαθητές για τη σπουδαιότητα και την αξία της εξέλιξης στην επιστημονική κοινότητα.

Αυτό είναι σίγουρο. Δεν υπάρχουν αυτοκόλλητα στα βιβλία φυσικής ή χημείας. Δεν υπάρχει κανένα στα βιβλία κοινωνικών επιστημών. Η μόνη θεωρία που επιλέχθηκε από το σχολικό συμβούλιο ήταν η εξέλιξη, και ο λόγος ήταν προφανής στον δικαστή: η θεωρία της εξέλιξης εκλαμβάνεται σαν να υπονοεί πως ο Θεός δεν έφτιαξε τα είδη ένα προς ένα και πως ο Θεός δεν είναι καν αναγκαίος για να δημιουργηθούν τα διάφορα ζωικά είδη. Αν η εξέλιξη είναι σωστή, τα μέλη του σχολικού συμβουλίου και οι χιλιάδες γονέων (2300 συγκεκριμένα) που τους υποστηρίζουν, πιστεύουν ότι τότε οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις είναι λανθασμένες. Η αποδοχή της εξέλιξης ισοδυναμεί με την αποδοχή της αθεΐας. Είναι το ίδιο με το να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε ψυχή και ότι δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά υλικά όντα με καμία πιθανότητα μεταθανάτιας ζωής. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, το 35% των Αμερικανών πιστεύουν πως η εξέλιξη υπονοεί ότι δεν υπάρχει Θεός, ψυχή, μετά θάνατον ζωή και αλήθεια στη Βίβλο (άλλες δημοσκοπήσεις ανεβάζουν το ποσοστό στο 55%. Υποθέτω πως η διαφορά έχει να κάνει με την ακριβή διατύπωση των ερωτήσεων και των απαντήσεων). Το 2005 μια εθνική δημοσκόπηση που διεξήχθη από το ινστιτούτο δημοσκοπήσεων Harris, βρήκε ότι το 54% λέει πως δεν πιστεύει ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από προηγούμενα είδη, ενώ το 64% πιστεύει πως το ανθρώπινο είδος δημιουργήθηκε απ' ευθείας από το Θεό.

Σαν αποτέλεσμα της απόφασης στην υπόθεση της επαρχίας Cobb, η σχολική περιφέρεια του Beebe στο Αρκάνσας, - και μετά από παρότρυνση της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών - αφαίρεσε αυτοκόλλητα που είχε διατάξει να τοποθετηθούν στα επιστημονικά εγχειρίδια πριν από 10 ή 15 χρόνια. Τ' αυτοκόλλητα περιέγραφαν την εξέλιξη ως "αμφιλεγόμενη" και έκαναν αναφορά σε έναν "ευφυή σχεδιαστή" σαν μια πιθανή εξήγηση για την προέλευση της ζωής. Δεν έκαναν το ίδιο όμως και οι αρχές της Αλαμπάμα. Ισχυρίστηκαν ότι δεν μπορούν να δουν το πως μπορεί να τους αφορά η απόφαση στην Τζώρτζια.

Στις 9 Μαρτιού 2004, το εκπαιδευτικό συμβούλιο της πολιτείας του Ohio ενέκρινε, με ψήφους 13-5, αυτό που ονόμασε σαν πλάνο "Κριτικής Ανάλυσης της Εξέλιξης". Ένα προηγούμενο προσχέδιο του πλάνου έκανε σαφή αναφορά στο βιβλίο Icons of Evolution του Jonathan Wells, εξέχοντος μέλους του Ινστιτούτου Discovery. Το τελικό πλάνο δεν είχε αναφορές στο βιβλίο του Wells, αλλά επικριτές του είπαν πως περιείχε πολλές απ' τις ιδέες που βρίσκονται μέσα στο Icons. Οι υπερασπιστές της απόφασης την χαρακτηρίζουν σαν νίκη της κοινής λογικής πάνω στον επιστημονικό δογματισμό. Στην πραγματικότητα, είναι μια νίκη αυτών που θέλουν ν' αποφασίζουν οι πολιτικοί για το τι είναι σωστή επιστήμη. Η πρώτη ερώτηση στο κεφάλαιο "στοχασμοί του μαθητή" της "Κριτικής Ανάλυσης της Εξέλιξης" είναι "Γιατί είναι σημαντικό οι επιστήμονες ν' αναλύουν κριτικά την εξέλιξη;". Στο μάθημα κριτικής σκέψης που διδάσκω, μια τέτοια ερώτηση την ονομάζουμε "στημένη ερώτηση". Η ερώτηση αφήνει να εννοηθεί ότι οι περισσότεροι επιστήμονες δεν αναλύουν κριτικά την εξέλιξη ή ότι δεν καταλαβαίνουν το γιατί είναι σημαντικό να κάνουν κάτι τέτοιο. Υποθέτει πως πρέπει να υπενθυμίζουν στους επιστήμονες τόσο την ερώτηση όσο και την σπουδαιότητά της. Το να παρέχουν στους μαθητές ένα πλάνο μαθήματος το οποίο υπονοεί πως οι επιστήμονες εκθέτουν τις απόψεις τους πάνω στην εξέλιξη χωρίς να τις έχουν αναλύσει κριτικά, είναι απλά γελοίο, αν όχι επικίνδυνο. Η Bettysue Feuer, περιοχική διευθύντρια της Ένωσης κατά της Δυσφήμησης (Anti-Defamation League), σημείωσε ότι πίσω από το πλάνο αυτό βρίσκεται η έκθεση wedge. Αν διδάξεις ότι υπάρχει μια διαμάχη με θέμα την εξέλιξη, οι υπέρμαχοι του ΕΣ μπορούν να βρουν "πάτημα" και να προωθήσουν τη δική τους θρησκευτική ατζέντα.

Στο Μιζούρι, ο ρεπουμπλικάνος Wayne Cooper προώθησε μια νομοθεσία η οποία απαιτεί την διδασκαλία του ΕΣ, δίπλα στην εξέλιξη, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο Cooper είπε: "Θέλουμε απλά να σταματήσουν οι άνθρωποι να προτάσσουν την φιλοσοφική τους θέση σαν να είναι αλήθεια, όταν δεν έχει αποδειχτεί". Είπε επίσης: "Αν είμαστε απλά ένα κομμάτι ύλης σε ένα σύμπαν χωρίς νοήμα, τότε θα μεταχειριστείς τον εαυτό σου διαφορετικά απ' οτι αν ήσουν προϊόν σχεδιασμού". Πείτε με παλαιομοδίτη αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τίποτα περισσότερο εξευτελιστικό από το να είμαι ένα κομμάτι ύλης που σχεδιάστηκε να εκπληρώσει το πλάνο κάποιου θεϊκού όντος. Δεν έχω την ίδια εκτίμηση που έχει ο κ. Cooper στην ιδέα ότι σχεδιαστήκαμε για να λατρεύουμε και να υπακούμε κάποιον αφέντη. Κάτι τέτοιο μπορεί να δίνει νόημα στη ζωή του αλλά εμένα μου φαίνεται εξευτελιστικό.

Αν επιτρέπαμε τη διδασκαλία της Χριστιανικής εκδοχής του ΕΣ στα επιστημονικά μας μαθήματα, τότε για να είμασταν δίκαιοι θα έπρεπε επίσης να διδάξουμε και την αθεϊστική εκδοχή των Ραελιανών. Το επόμενο είναι ένα δελτίο τύπου της ομάδας αυτής:

Η Αυτού Αγιότης ο Ραέλ αντλεί την εκπληκτική ακρίβεια του επιστημονικού και ανθρωπιστικού του οράματος από το Μήνυμα που Αυτός έλαβε το 1973 από τους Ελοχίμ, μια πολύ ανεπτυγμένη φυλή ανθρώπων από ένα μακρυνό πλανήτη του γαλαξία μας. Οι Ελοχίμ δημιούργησαν όλη τη ζωή πάνω στη Γη (μαζί και τους ανθρώπους κατ' εικόνα τους) επιστημονικά χρησιμοποιώντας DNA και λανθασμένα θεωρήθηκαν ως Θεοί, κάτι το οποίο εξηγεί το γιατί το όνομα Ελοχίμ βρίσκεται σε όλες τις πρωτότυπες Βίβλους. Στην πραγματικότητα η Βίβλος είναι ένα αθεϊστικό βιβλίο που περιγράφει την επιστημονική δημιουργία της ζωής πάνω στη Γη. Η νέα ιδέα του "Ευφυούς Σχεδιασμού" ταιριάζει τέλεια μ' αυτή την εξήγηση της προέλευσής μας. Πριν από 30 χρόνια οι Ελοχίμ εξήγησαν στον Ραέλ ότι η ανθρώπινη κλωνοποίηση μαζί με τη μεταφορά μνήμης θα επιτρέψουν κάποια μέρα να ζει ο άνθρωπος αιώνια πάνω στη Γη. Σήμερα αυτή η πρόβλεψη βρίσκεται πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα, όπως είναι για χιλιετηρίδες στον πλανήτη των Ελοχίμ. Στην πραγματικότητα έτσι ανέστησαν τον Ιησού, τον αγγελιοφόρο τους, καθώς επίσης και πολλούς άλλους που έστειλαν για να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα και οι οποίοι ζούνε τώρα στον πλανήτη τους.

Μια "κριτική ανάλυση" της εξέλιξης δεν θα έπρεπε να αποκλείσει και το όραμα του Ραέλ, ειδικά μιας και ο ίδιος ο δάσκαλος θεωρεί ότι ο ΕΣ ταιριάζει με την αθεϊστική του θρησκεία και την αθεϊστική Βίβλο. Αυτή είναι σίγουρα μια "εναλλακτική" θεώρηση που δεν θα βρείτε στα περισσότερα επιστημονικά συγγράμματα. Ποιές είναι οι πιθανότητες το Ohio - ή όποια άλλη πολιτεία - να συμπεριλάβει αυτή ή και άλλες εναλλακτικές σε ένα πλάνο "Κριτικής Ανάλυσης της Εξέλιξης";

Τον Οκτώμβριο του 2004 το σχολικο συμβούλιο του Dover στο York της Πενσυλβάνιας, ψήφισε 6-3 υπέρ της προσθήκης του ΕΣ στην διδακτέα ύλη της βιολογίας. Ένα μέλος του συμβουλίου παραιτήθηκε κλαίγοντας μετά την ψηφοφορία, λέγοντας ότι είχε βαρεθεί να την ρωτάνε αν είχε "ξαναγεννηθεί"(σ.τ.μτφ.: η φράση "ξανα-γεννημένος" χριστιανός χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάποιο άτομο το οποίο είχε χάσει την πίστη του, ή δεν ήταν καν χριστιανός, και που σε κάποια στιγμή της ενήλικης ζωής του βαπτίσθηκε χριστιανός). Μόνο ένα μέλος της κοινότητας τάχθηκε υπέρ της απόφασης για τον ΕΣ, ο οποίος όμως φέρνει δασκάλους στο σπίτι για τα παιδιά του. Ο William Buckingham, ένα μέλος του συμβουλίου που πρωτοστάτησε στον αγώνα για την συμπερίληψη του ΕΣ στο μάθημα της βιολογίας, αναφέρθηκε από μια τοπική εφημερίδα ότι "κατά τη διάρκεια εκείνης της νύχτας αμφισβητούσε τη μόρφωση τους, τη γνώση τους της Αμερικανικής ιστορίας και τον πατριωτισμό τους". Τον επόμενο μήνα η σχολική περιφέρεια διάλεξε 4 καινούργια μέλη για το συμβούλιο (μέσα από 13 υποψηφίους): "έναν ιεροκύρηκα, έναν ο οποίος διδάσκει τα παιδιά του στο σπίτι και δεν τα στέλνει στο σχολείο λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, και άλλους δυο με ελάχιστη πείρα σε διακυβέρνηση". Δεν επιλέχθηκε κανείς που τασσόταν κατά του ΕΣ. Όπως όμως σημειώθηκε και πριν, και τα οκτώ μέλη που υποστήριζαν τον ΕΣ καταψηφίστηκαν και απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους το 2005. Τα καινούργια μέλη του συμβουλίου θέλουν να δουν τον ΕΣ να διδάσκεται σε ένα μη-επιστημονικό μάθημα.

Αρκετοί γονείς του Ντόβερ κατέθεσαν αγωγή ενάντια στη σχολική περιφέρεια επί της βάσεως ότι η διδασκαλία του ΕΣ σαν επιστημονική θεωρία είναι αντισυνταγματική γιατί ο ΕΣ είναι μια φτηνά μεταμφιεσμένη θρησκευτική ιδέα. Το δεκέμβριου του 2005 ο ομοσπονδιακός δικαστής John E. Jones III αποφάσισε (Kitzmiller v. Dover) ότι ο ΕΣ πρέπει να έχει την ίδια τύχη που είχε και ο δημιουργισμός το 1987, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα θρησκευτικά δόγματα δεν μπορούν να προωθούνται σε δημόσιους οργανισμούς. Ο δικαστής Jones έγραψε στην απόφασή του,

Τα συμφέροντα των πολιτών της περιοχής του Ντόβερ δεν εξυπηρετήθηκαν σωστά από τα μέλη του συμβουλίου που ψήφισαν υπέρ του ΕΣ. Αποτελεί ειρωνία το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα άτομα, που τόσο πιστά και περήφανα διαλαλούσαν τα θρησκευτικά τους πιστεύω δημόσια, ψεύδονταν κατ' επανάληψη για να καλύψουν τα ίχνη τους και να μεταμφιέσουν τον πραγματικό στόχο πίσω από την πολιτική του ΕΣ...

Η άφατη ανοησία της απόφασης του Συμβουλίου είναι εμφανής όταν εξετάζεται με βάση το πραγματικό παρασκήνιο το οποίο αποκαλύφθηκε πλήρως μέσα από αυτή τη δίκη.

Ο δικαστής Jones δεν εξαπατήθηκε από τους υποκριτικούς ισχυρισμούς των συνηγόρων του ΕΣ ότι είναι απλά κριτικά σκεπτόμενοι που υπερασπίζονται την επιστήμη, την ελευθερία του λόγου και την ίση μεταχείριση. Παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκε όλος ο κόσμος για το παιχνίδι που παίζουν οι άνθρωποι του ΕΣ, ο John G. West του Ινστιτούτου Discovery έγραψε περιφρονητικά αφού παραδώθηκε η απόφαση:

Οι δαρβινιστές συνήθιζαν να χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους σαν τους υπέρμαχους της ελευθερίας του λόγου και της ακαδημαϊκής ελευθερίας έναντι του δογματισμού. Αλλά όλο και πιο πολύ έχουν γίνει οι νέοι δογματιστές, απαιτώντας δικαστική λογοκρισία στη διαφωνούσα πλευρά.

Όπως γνωρίζει ο κ. West κανείς δικαστής δεν έχει φιμώσει τον ΕΣ. Όσοι υποστηρίζουν αυτή την φιλοσοφικά αντι-επιστημονική ιδέα είναι ακόμα ελεύθεροι να εκφράσουν τις απόψεις τους. Το γεγονός όμως είναι ότι ο συντηρητικός ρεπουμπλικανός Δικαστής Jones κατάλαβες πως ο ΕΣ είναι τόσο σοβαρός επιστημονικός αντίλογος στη φυσική επιλογή όσο είναι και η δημιουργία του κόσμου σε έξι μέρες από έναν αόρατο τύπο στον ουρανό ή από την δημιουργία των γήινων μορφών ζωής μέσα σε εξωγήινα εργαστήρια σε κάποιον άλλον πλανήτη. Αλλά μην περιμένετε τους ανθρώπους στο Ινστιτούτο Discovery να βγουν στην φόρα και να παραδεχτούν το πρόγραμμα εξαπάτησής τους. Έχουν αποστολή το να μπερδέψουν τον κόσμο σχετικά με την εξέλιξη και απ' ότι φαίνεται πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν πρέπει να ψεύδονται και να εξαπατούν για να κάνουν τον κόσμο ν' αμφιβάλλει για την εξέλιξη, τότε ας γίνει έτσι.

Εν τω μεταξύ στο Blufton της Ιντιάνα, το τοπικό σχολικό συμβούλιο ανακοίνωσε ότι ο ΕΣ θα συνεχίσει ν' αποτελεί μέρος της διδακτέας ύλης των επιστημονικών μαθημάτων του Γυμνασίου του Bluffton-Harrison. Το συμβούλιο ψήφισε 4-1 για την συνέχιση της απαίτησης να συζητούν οι καθηγητές "κατάλληλες θεωρίες" - όπως ο ΕΣ και η εξέλιξη - και να κάνουν μια "αμερόληπτη και ισορροπημένη" παρουσίαση όταν διδάσκουν σχετικά με την προέλευση της ζωής και του σύμπαντος. Στο Ινστιτούτο Discovery πρέπει να χαμογελούν: ένα θέμα που δεν έχει καμία σχέση με ισορροπία και αμεροληψία μετατράπηκε σε ένα θέμα αμεροληψίας.

Λοιπόν, πρέπει να διδάσκεται ο ΕΣ στις αίθουσες βιολογίας ακόμα και αν δεν είναι μια ικανή εναλλακτική της φυσικής επιλογής; Η απάντηση είναι "ναι, αν διδάσκεται σωστά". Η απάντηση είναι "όχι" αν ζητάμε να διδάσκεται ο ΕΣ σαν μια ικανή εναλλακτική της εξέλιξης, χαραμίζοντας έτσι πολύτιμο χρόνο διδασκαλίας. Το να διδάσκεται σωστά ο ΕΣ σημαίνει το να δείξουμε στους μαθητές ότι δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα που να έχει επιστημονικό ενδιαφέρον με το να υποθέσουμε έναν εξωτερικό παράγοντα για να εξηγήσουμε κάτι. Το να πούμε ότι ο μάτι σχεδιάστηκε από το Θεό ή από μια εξωγήινη φυλη είναι το ίδιο με το να πούμε: Σταματήστε, μην πάτε παρακάτω για να προσπαθήσετε να το καταλάβετε. Οι μαθητές μπορεί να διδαχθούν πως ο ΕΣ είναι ακριβώς το είδος της πίστης που βρίσκουν ενδιαφέρουσα κάποιοι φιλόσοφοι και θεολόγοι, αλλά μιας και δεν οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση των βιολογικών συστημάτων, δεν οδηγεί σε κανούργιες ανακαλύψεις και δεν έχει καμία πρακτική επιστημονική αξία, η μελετη της πρέπει ν' αφεθεί σ' αυτούς και όχι στην επιστήμη. Ένας καλός καθηγητής βιολογίας θα πρέπει να μπορεί να εξηγήσει μέσα σε 15 με 20 λεπτά το γιατί ο ΕΣ, ακόμα και αν είναι αληθής, έχει μικρό επιστημονικό ενδιαφέρον. Έτσι, θ' αφήσει αρκετή ώρα ώστε να διδάξει στους μαθητές του την επιστήμη.

Σχετικές καταχωρίσεις: αθεϊσμός, επιχείρημα από τη σχεδίαση, δημιουργισμός, θεός, η λεπίδα του Όκκαμ και θεϊσμός


Περισσότερες Πληροφορίες

A list of scientific papers which refute Behe can be found in Publish or Perish - Some Published works on Biochemical Evolution .

There are a number of critiques of Behe's claims and Dembski's work available on the Internet. Here is a partial list:

Arnhart, Larry. "Evolution and the New Creationism - a Proposal for Compromise," Skeptic Vol. 8 No. 4, 2001, pp. 46-52.

Barlow, Connie. The Ghosts of Evolution (Basic Books, 2001).

Buller, David J. (2005). Adapting Minds: Evolutionary Psychology and the Persistent Quest for Human Nature. MIT Press.

Dawkins, Richard. The Blind Watchmaker: Why the Evidence of Evolution Reveals a Universe Without Design (W W Norton & Co., 1996).

Dembski, William A. and Michael Ruse. (2004). eds. Debating Design: From Darwin to DNA. Cambridge University Press.

Dennett, Daniel Clement. Darwin's Dangerous Idea: Evolution and the Meanings of Life (New York : Simon & Schuster, 1995).

Denton, Michael (1986). Evolution : A Theory In Crisis . Adler & Adler. [The book that got Behe started!]

Forrest, Barbara and Paul R. Gross (2003). Creationism's Trojan Horse: The Wedge of Intelligent Design. Oxford University Press.

Gould, Stephen Jay. Ever Since Darwin (New York: W.W. Norton & Company, 1979).

Gould, Stephen Jay. "Evolution as Fact and Theory," in Hen's Teeth and Horse's Toes (New York: W.W. Norton & Company, 1983).

Katz, Leonard D. (2000). ed. Evolutionary Origins of Morality : Cross-Disciplinary Perspectives . Imprint Academic.

Larson, Edward. Evolution: The Remarkable History of a Scientific Theory (Modern Library 2004).

Marzano, Robert J. "When Two Worldviews Collide," in Educational Leadership. December 1993/January 1994.Volume 51. Number 4.

Miller, Kenneth R. (2000). Finding Darwin's God: A Scientist's Search for Common Ground Between God and Evolution . Perennial.

Patterson, Bob. (2002). Darwinians & Evolution.

Pennock, Robert T. Tower of Babel: The Evidence Against the New Creationism (Cambridge, MA: the MIT Press, 1999).

Peoples, Hervey Cunningham. The Human Question: What People Believe About Evolution, Human Origins, and the Beginning of Life (Red Lion Press 2003).

Richerson, Peter J. and Robert Boyd. (2004). Not By Genes Alone: How Culture Transformed Human Evolution . University of Chicago Press.

Scott, Eugenie C. (2005) . Evolution vs. Creationism : An Introduction . Greenwood Press.

Trotman, Clive. (2004). The Feathered Onion: Creation of Life in the Universe . Wiley & Sons.

Young, Matt and Taner Edis (2004). Editors. Why Intelligent Design Fails: A Scientific Critique of the New Creationism. Rutgers University Press.

 
Copyright © skepdic.gr
Κεντρική σελίδα Κεντρική σελίδα