|
Συγχρονικότητα
Η συγχρονικότητα είναι μια επεξηγηματική αρχή, σύμφωνα με το δημιουργό της Carl Jung. Η  συγχρονικότητα εξηγεί "συμπτώσεις που έχουν νόημα", όπως το να πετάει ένα σκαθάρι μέσα σε ένα δωμάτιο ενώ ένας ασθενής περιγράφει ένα όνειρο που είχε για ένα σκαραβαίο. Ο σκαραβαίος είναι το Αιγυπτιακό σύμβολο της αναγέννησης, σημειώνει. Συνεπώς, η ευοίωνη στιγμή του πετάγματος του σκαραβαίου υποδηλώνει ότι το υπερβατικό νόημα τόσο του σκαραβαίου στο όνειρο, όσο και του εντόμου μέσα στο δωμάτιο ήταν στην πραγματικότητα η ανάγκη του ασθενή να απελευθερωθεί από τον υπερβολικό ορθολογισμό του. Η ιδέα της συγρονικότητας είναι ότι υπάρχει μια αναιτιώδης (acausal) αρχή που συνδέει γεγονότα που έχουν παρόμοια σημασία ανάλογα με τη χρονική σύμπτωση τους και όχι με τη ακολουθιακή σειρά που εμφανίστηκαν. Ο Jung ισχυρίστηκε ότι υπάρχει ένας συγχρονισμός μεταξύ του νου και του φαινόμενου κόσμου που αντιλαμβανόμαστε.
Ο
Carl Jung (1875-1961) ήταν ένας Ελβετός ψυχίατρος και συνάδελφος του Φρόυντ, που απομακρύνθηκε από τη Φροϋδική ψυχανάλυση λόγω του θέματος του ασυνειδήτου ως μιας δεξαμενής καταπιεσμένων σεξουαλικών τραυμάτων που προκαλούν όλες τις νευρώσεις. Ο Jung ίδρυσε τη δική του σχολή αναλυτικής ψυχολογίας.
Ο Jung πίστευε στην αστρολογία, στον πνευματισμό, στην τηλεπάθεια, στην τηλεκίνηση, στην ενόραση και στην Εξωαισθητηριακή Αντίληψη. Πέρα από το ότι πίστευε σε σωρεία παραφυσικών και απόκρυφων ιδεών, ο Jung πρόσθεσε και δυο καινούργιες: τη συγχρονικότητα και το συλλογικό ασυνείδητο.
Ποιοί λόγοι υπάρχουν για ν' αποδεχθούμε τη συγχρονικότητα σαν μια εξήγηση οποιουδήποτε πράγματος στον κόσμο; Αυτό που εξηγεί μπορεί πιο κομψά και πιο απλά να εξηγηθεί από την ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να βρίσκει νόημα και σημασία εκεί που δεν υπάρχει (αποφένια). Η υπεράσπιση των αναιτιωδών σχέσεων από τον Jung, είναι τόσο βλακώδης που διστάζω να την επαναλάβω. Λέει ότι "αναιτιώδη φαινόμενα πρέπει να υπάρχουν...μιας και η στατιστική υπάρχει μόνο αν υπάρχουν εξαιρέσεις"
(1973, Letters , 2:426). Βεβαιώνει ότι "...απίθανα γεγονότα υπάρχουν--αλλιώς δεν θα υπήρχε στατιστικός μέσος όρος..."
(ibid.: 2:374). Τέλος, ισχυρίζεται ότι "η προϋπόθεση της πιθανότητας αξιώνει ταυτόχρονα την ύπαρξη του απίθανου"
(ibid. : 2:540). Όμως, αν σκεφτήτε όλα τα ζευγάρια πραγμάτων που μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, και προσθέσετε σ' αυτό την ευπροσάρμοστη ικανότητα μας να βρίσκουμε σχέσεις με νόημα μεταξύ διαφόρων πραγμάτων, τότε φαίνεται πιθανό πως πολλοί από μας θα βιώσουμε αρκετές συμπτώσεις με νόημα. Οι συμπτώσεις είναι προβλέψιμες αλλά είμαστε εμείς που τους δίνουμε νόημα.
Ακόμα και αν υπήρχε ένας συγχρονισμός μεταξύ του νου και του κόσμου έτσι ώστε κάποιες συμπτώσεις να αντηχούν κάποιες υπερβατικές αλήθειες, θα υπήρχε και τότε πρόβλημα στο να βρούμε τις αλήθειες αυτές. Τι οδηγό θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει για να καθορίσει την ορθότητα μιας ερμηνείας; Δεν υπάρχει καμία πέρα από τη διαίσθηση και τη διορατικότητα, τις οποίες και χρησιμοποίησε και ο δάσκαλος του Jung, ο Φρόυντ, για να ερμηνεύσει τα όνειρα. Η έννοια της συγχρονικότητας δεν είναι παρά μια έκφραση της αποφένιας.
Σύμφωνα με τον ψυχίατρο και συγγραφέα
Anthony Storr, ο Jung πέρασε μια περίοδο ψυχικής ασθένειας κατά την οποία πίστευε ότι ήταν ένας προφήτης με "ειδική διορατικότητα". Ο Jung περιέγραψε τη " δημιουργική ασθένεια" του (μεταξύ 1913-1917) σαν μια εθελούσια αντιπαράθεση με το ασυνείδητο. Η μεγάλη του "διορατικότητα" ήταν ότι πίστευε πως όλοι οι ασθενείς του πάνω από 35 υπέφεραν από "έλλειψη θρησκείας" και είχε ακριβώς ότι χρειαζόταν για να τους γεμίσει τις άδειες, ανούσιες και άσκοπες ζωές τους : το δικό του μεταφυσικό σύστημα των αρχετύπων και του συλλογικού ασυνειδήτου.
Η συγχρονικότητα παρέχει πρόσβαση στ' αρχέτυπα, τα οποία βρίσκονται στο συλλογικό ασυνείδητο.
Σχετικές καταχωρίσεις: αποφένια, ο νόμος των πραγματικά μεγάλων αριθμών, ψυχανάλυση και ψευδοεπιστήμη
Περισσότερες πληροφορίες
Gallo, Ernest. "Synchronicity and the Archetypes," Skeptical Inquirer, vol.18, No. 4, Summer 1994.
Gallo, Ernest. " Jung and the Paranormal ," The Encyclopedia of the Paranormal edited by Gordon Stein (Buffalo, N.Y.: Prometheus Books, 1996).
McGowan, Don. What is Wrong with Jung (Amherst, N.Y.: Prometheus Books, 1994).
Noll, Richard. The Aryan Christ : The Secret Life of Carl Jung (Random House, 1997).
Noll, Richard. The Jung Cult : Origins of a Charismatic Movement (Free Press, 1997).
Storr, Anthony. Feet of Clay - saints, sinners, and madmen: a study of gurus (New York: The Free Press, 1996).
|
