• Εισαγωγή • Συντελεστές • Περιαστικοί Μύθοι • 'Aρθρα • Συχνές Ερωτήσεις • Επικοινωνία
 
« « Επιστροφή στο Αλφαβητικό ευρετήριο

 

Βιορυθμοί

Η θεωρία των βιορυθμών είναι μια ψευδοεπιστημονική θεωρία που ισχυρίζεται ότι η καθημερινή μας ζωή επηρεάζεται σημαντικά από ρυθμικούς κύκλους, τους οποίους αγνοούν οι επιστήμονες που μελετούν τους βιολογικούς ρυθμούς. Η βιοχρονομετρία είναι η επιστημονική μελέτη της ρυθμικότητας και των βιολογικών κύκλων ή «ρολογιών», όπως ο κιρκαδιανός (από το Λατινικό circa και dia που σημαίνει εικοσιτετράωρος). Οι κιρκαδιανοί ρυθμοί βασίζονται σε πράγματα όπως η ευαισθησία μας στο φως και το σκοτάδι, η οποία σχετίζεται με το μοτίβο μας ύπνου/ ξυπνήματος. Οι βιορυθμοί δεν βασίζονται στην επιστημονική μελέτη των βιολογικών οργανισμών. Οι κύκλοι της θεωρίας των βιορυθμών δεν προέκυψαν από επιστημονική μελέτη, ούτε έχουν στηριχθεί σε οτιδήποτε παρόμοιο με επιστημονική μελέτη. Η θεωρία υπάρχει για περισσότερα από εκατό χρόνια και δεν έχει υπάρξει ακόμα ούτε ένα επιστημονικό περιοδικό με κάποιο δημοσιευμένο άρθρο που να την υποστηρίζει. Υπάρχουν περίπου 36 μελέτες που υποστηρίζουν τη θεωρία των βιορυθμών, αλλά όλες τους πάσχουν από σφάλματα μεθοδολογίας και στατιστικής ( Hines , 1988). Η εξέταση 134 μελετών αυτής της θεωρίας έδειξε ότι η θεωρία δεν είναι έγκυρη ( Hines , 1988). Είναι εμπειρικά ελέγξιμη και έχει αποδειχτεί αναληθής. Ο Terence Hines πιστεύει ότι λόγω αυτού του γεγονότος η θεωρία των βιορυθμών «δεν μπορεί να ονομαστεί ψευδοεπιστημονική». Ωστόσο, όταν οι οπαδοί μιας εμπειρικά ελεγχόμενης θεωρίας αρνούνται να την εγκαταλείψουν παρόλο που υπάρχουν συντριπτικές αποδείξεις εναντίον της, φαίνεται λογικό η θεωρία να αποκαλείται ψευδοεπιστημονική. Διότι, στην πραγματικότητα, οι οπαδοί μιας τέτοιας θεωρίας δηλώνουν με τη συμπεριφορά τους ότι δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να τη διαψεύσει, και παρόλα αυτά εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι η θεωρία είναι επιστημονική.

Η θεωρία των βιορυθμών βασίζεται περισσότερο στην αριθμολογία, σε μαρτυρίες, στο φαινόμενο Forer , στη διαφήμιση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στη διαίσθηση παρά σε επιστημονική μελέτη. Η θεωρία ξεκίνησε τον 19ο αιώνα από τον Wilhelm Fliess, έναν Βερολινέζο γιατρό, αριθμολόγο και καλό φίλο και ασθενή του Sigmund Freud[1]. O Fliess είχε γοητευτεί από τη διαπίστωση πως όποιο νούμερο διάλεγε μπορούσε να βρει τρόπο να το εκφράσει σε συνάρτηση με το 23 ή το 28 ή και με τα δύο[2]. Το 28 το συσχέτισε με την εμμηνόρροια και έτσι, όταν πείστηκε πως ολόκληρος ο κόσμος κυβερνάται από το 23 και το 28, ονόμασε την περίοδο των 28 ημερών «γυναικεία» και αυτή των 23 ημερών «ανδρική». Το 1904, αρκετά χρόνια μετά την ανακάλυψη του Fliess , ο Δρ. Hermann Swoboda του Πανεπιστημίου της Βιέννης ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε αυτές τις ίδιες περιόδους από μόνος του. Τη δεκαετία του 1920, ο Alfred Teltscher, ένας Αυστριακός δάσκαλος μηχανικής, πρόσθεσε την «διανοητική» περίοδο των 33 ημερών, με βάση την παρατήρησή του ότι η δουλειά των μαθητών του ακολουθούσε ένα μοτίβο 33 ημερών. Η θεωρία δημοσιοποιήθηκε τη δεκαετία του '70 από τον George Thommen ( Is This Your Day ? How Biorhythm Helps You Determine Your Life Cycles ) και τον Bernard Gittleson ( Biorhythm- A Personal Science ) . Κανένα από τα δύο βιβλία δεν παρέχει επιστημονική απόδειξη για τους βιορυθμούς. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από υποθέσεις και ανεκδοτολογικές μαρτυρίες. Ωστόσο, η στατική ιδέα των περιόδων αντικαταστάθηκε από τη δυναμική έννοια των κύκλων, οι οποίοι είναι γνωστοί ως σωματικοί, συναισθηματικοί και διανοητικοί κύκλοι. Περιέργως, όχι μόνο έγινε η «γυναικεία» περίοδος ο συναισθηματικός κύκλος, αλλά τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες θεωρήθηκε ότι μοιράζονται τους ίδιους σωματικούς και συναισθηματικούς κύκλους των 23 και 28 ημερών αντίστοιχα. Κάποιος θα περίμενε ότι, δεδομένης της διαφορετικής ορμονικής φύσης ανδρών και γυναικών, τα δύο φύλα θα έχουν τουλάχιστον κάποιους διαφορετικούς, μοναδικούς κύκλους.

Νέοι κύκλοι έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει ο διαισθητικός κύκλος των 38 ημερών, ο αισθητικός κύκλος των 43 ημερών και ο πνευματικός κύκλος των 53 ημερών. Άλλοι ισχυρίζονται ότι υπάρχουν κύκλοι που είναι συνδυασμοί των τριών πρωταρχικών. Ο κύκλος του πάθους είναι ο σωματικός σε συνδυασμό με τον συναισθηματικό κύκλο. Ο κύκλος της σοφίας είναι ο συναισθηματικός σε συνδυασμό με το διανοητικό. Και ο κύκλος της επιβολής είναι ο συνδυασμός του διανοητικού με τον σωματικό.

Όσοι κύκλοι κι αν υπάρχουν, η λειτουργία τους είναι η ίδια: το να προβλέπουν πώς πρόκειται να είναι η μέρα κάποιου.

Σε γενικές γραμμές, όσο πιο θετικός είναι ένας κύκλος σε δεδομένη χρονική στιγμή, τόσο καλύτερα κάποιος μπορεί να αλληλεπιδράσει σε αυτό το πεδίο. Για παράδειγμα, υψηλό συναισθηματικό επίπεδο συνήθως σημαίνει ότι ένα άτομο είναι πιο σταθερό, καλύτερο στο να πάρει αποφάσεις ως προς τις σχέσεις του και ούτω καθεξής. Αυτό δεν σημαίνει πως όταν ο κύκλος είναι στην αρνητική κλίμακα το άτομο δεν τα πάει καλά σε αυτό το πεδίο, αλλά μάλλον ότι είναι δυσκολότερο να τα πάει καλά. - - Προγραμματίστε εξετάσεις όταν ο Διανοητικός κύκλος σας βρίσκεται υψηλά. [Facade]

Τη στιγμή της γέννησης, σύμφωνα με τη θεωρία, οι βιορυθμικοί κύκλοι μηδενίζονται. Γνωρίζοντας τα γενέθλιά σας, μπορεί να προσδιοριστεί για οποιαδήποτε ημέρα ο αριθμός των ημερών που έχετε ζήσει και το σημείο όπου βρίσκεστε σε κάθε κύκλο. Ένα βιορυθμικό διάγραμμα για τις 24 Ιουλίου 1998, για κάποιον που γεννήθηκε 4 ημέρες νωρίτερα, θα ήταν κάπως έτσι:

Διάγραμμα βιορυθμών ενός βρέφους 4 ημερών γεννημένου στις 20/07/98

Η γραμμή που περνάει από το μέσο του διαγράμματος είναι η γραμμή μηδέν. Ένας κύκλος λέγεται ότι βρίσκεται σε θετική φάση όταν είναι πάνω από τη γραμμή μηδέν, και σε αρνητική φάση όταν είναι κάτω από τη γραμμή μηδέν. Ο κύκλος ξεκινάει ανοδικά για το πρώτο τέταρτο, έπειτα ο μισός κύκλος κατεβαίνει, και μετά το τελευταίο τέταρτο του κύκλου ανεβαίνει πάλι μέχρι τη γραμμή μηδέν. Οι κύκλοι επαναλαμβάνονται μέχρι να πεθάνεις. Εάν ζήσεις μέχρι τα 58 χρόνια και 66 ημέρες περίπου, θα φτάσεις σε ένα σημείο όπου οι σωματικοί, συναισθηματικοί και διανοητικοί κύκλοι επιστρέφουν στο ίδιο σημείο στη γραμμή μηδέν. Για κάποιους, αυτή είναι μια στιγμή «αναγέννησης».

Σύμφωνα με τη θεωρία, όταν ένα άτομο φτάνει σε συγκεκριμένα σημεία του κύκλου, μπορεί να απολαμβάνει ιδιαίτερη δύναμη ή να υποφέρει από ιδιαίτερη αδυναμία. Οι «ημέρες καμπής», όταν οι κύκλοι διασταυρώνονται με τη γραμμή μηδέν είτε στην άνοδο είτε στην κάθοδο, είναι «κρίσιμες» μέρες. Η απόδοση τις κρίσιμες ημέρες υποτίθεται ότι είναι πολύ κακή. Έχει προβλεφθεί ακόμα και ότι οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε ατυχήματα κατά τις κρίσιμες ημέρες. Αυτός ο εμπειρικός ισχυρισμός ελέγχεται εύκολα. Έχει ελεγχθεί και αποδείχθηκε αναληθής. Ωστόσο, οι κύκλοι με μονό αριθμό ημερών δεν έχουν μια συγκεκριμένη ημέρα στο μέσο τους, γεγονός που οδήγησε κάποιους «ειδικούς» να κάνουν μερικά αναξιόπιστα μαθηματικά. Για παράδειγμα μια «επιστημονική» μελέτη, που λέγεται ότι υποστηρίζει την θεωρία των βιορυθμών, ισχυρίζεται ότι περίπου το 60% του συνόλου των ατυχημάτων συμβαίνουν στις κρίσιμες μέρες αλλά οι κρίσιμες μέρες αποτελούν μόνο το 22% του συνόλου των ημερών. Εάν αυτή η στατιστική ίσχυε δεν θα οφειλόταν σε τύχη και οι οπαδοί των βιορυθμών θα μπορούσαν δικαιολογημένα να ισχυριστούν ότι η θεωρία τους επιβεβαιώνεται με αυτά τα στοιχεία. Ωστόσο, οι βιορυθμιστές συμπεριλαμβάνουν στις «κρίσιμες» μέρες και την ημέρα πριν και την ημέρα μετά από την ημέρα καμπής. Έτσι, μια ακριβής στατιστική θα ήταν κάπως έτσι : περίπου το 60% του συνόλου των ατυχημάτων συμβαίνουν στο 60% του συνόλου των ημερών, γεγονός αναμενόμενο με βάση την τύχη ( Hines ).

Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με τη θεωρία, οι κρίσιμες μέρες είναι μέρες τις οποίες θέλεις να ξέρεις εκ των προτέρων ώστε να μπορέσεις να προετοιμαστείς. Για παράδειγμα, εάν έχεις προγραμματίσει ένα test μέτρησης της νοητικής σου ικανότητας, φρόντισε να μην το κάνεις σε μέρα που ο διανοητικός σου κύκλος είναι σε κρίσιμο ή χαμηλό σημείο. Φυσικά, για να τα πάει κανείς καλά σε ένα τέτοιο test, χρειάζεται να έχει κοιμηθεί καλά, να είναι γενικώς υγιής, να τρώει κανονικά και να έχει μελετήσει, αλλά αυτές οι προετοιμασίες δεν θα βοηθήσουν σε τίποτα εάν ο διανοητικός του κύκλος δεν βρίσκεται στο σωστό σημείο. Από την άλλη μεριά, εάν είσαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων, προσπάθησε να επιλέξεις τον επόμενο αγώνα σου σε ημέρα που να βρίσκεσαι στο ζενίθ του σωματικού σου κύκλου. Φυσικά πρέπει να προπονείσαι κανονικά, να τρως καλά, να ξεκουράζεσαι αρκετά, να είσαι υγιής κλπ., αλλά όλα αυτά δεν αρκούν εάν ο σωματικός σου κύκλος είναι σε λάθος σημείο.

Η χειρότερη μέρα όλων, σύμφωνα με την κλασική θεωρία των 3 κύκλων είναι η «τριπλή κρίσιμη», η μέρα δηλαδή που και οι τρεις κύκλοι βρίσκονται σε σημείο καμπής. Η επόμενη χειρότερη είναι η «διπλή κρίσιμη», όταν δύο κύκλοι συναντιούνται στο σημείο καμπής. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ο εντοπισμός όλων αυτών των κύκλων στην άνοδο, κάθοδο, στα σημεία καμπής τους κλπ. γίνεται αρκετά πολύπλοκος. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι κανείς μαθηματικός για να καταλάβει ότι είναι εύκολο να βρεθούν περιπτώσεις που ταιριάζουν στη θεωρία. Για παράδειγμα, ο σωματικός κύκλος διαρκεί 23 ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε 11,5 ημέρες έρχεται η ημέρα καμπής του κύκλου. Επομένως οι πιθανότητες, ας πούμε, να πάθει κάποιος καρδιακή προσβολή την ημέρα καμπής του σωματικού κύκλου είναι 1:11. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμφωνούσαν ότι το να πάθεις καρδιακή προσβολή σημαίνει ότι περνάς μια κακή ημέρα σωματικά. Μια έγκυρη εμπειρική δοκιμή της θεωρίας θα ήταν να συλλέξει κανείς στοιχεία για τα θύματα καρδιακής προσβολής και να δει εάν σημαντικά περισσότεροι από 9% (1 στους 11) την έπαθαν σε ημέρες καμπής. Εντούτοις, η συνήθης απόδειξη που δίνεται από τους οπαδούς αυτής της θεωρίας είναι μια ανεκδοτολογική μαρτυρία για τον Clark Gable ή κάποιον άλλον που έπαθε καρδιακή προσβολή σε ημέρα καμπής. Υπάρχουν χιλιάδες θύματα καρδιακής προσβολής κάθε χρόνο, και 1 στους 11 από αυτούς προβλέπεται με βάση την τύχη ότι θα την πάθει σε ημέρα καμπής. Άρα είναι αναμενόμενη- και οχι προϊόν θαυμασμού- η εύρεση ανθρώπων που παρουσιάζουν σοβαρά σωματικά προβλήματα κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης μέρας.

H κανονική αντίδραση ενός λογικού ανθρώπου σε ανεκδοτολογικές μαρτυρίες σαν την ιστορία του Clark Gable, θα έπρεπε να είναι ο καθυσηχασμός, δεδομένου ότι οι βιορυθμιστές θεωρούν ότι η ημέρα πριν και μετά από μια κρίσιμη μέρα είναι το ίδιο άσχημες όπως και οι κρίσιμες μέρες. Αυτό σημαίνει ότι 6 από τις 23 μέρες (26% του χρόνου μας) είναι ημέρες κινδύνου για το σώμα μας. Άρα οι πιθανότητες για οποιονδήποτε, που έχει μια άσχημη σωματικά μέρα, να του τύχει όταν βρίσκεται σε «κρίσιμο» σημείο είναι περίπου 1:4. Άρα, με βάση αυτές τις πιθανότητες, οι ιστορίες ανθρώπων που είχαν κακές σωματικά ημέρες είναι τελείως άσχετες. Ένας ουσιαστικός τρόπος ελέγχου της θεωρίας ίσως είναι η μελέτη των θυμάτων καρδιακής προσβολής. Εάν αυτοί που παθαίνουν καρδιακή προσβολή σε κρίσιμες μέρες είναι σημαντικά περισσότεροι από το 25% του δείγματος, τότε προκύπτει κάποιο αποτέλεσμα.

Ένας άλλος χαρακτηριστικός, αλλά άχρηστος τρόπος δοκιμής της θεωρίας είναι να φτιάχνει κανείς διάγραμμα για κάθε ημέρα και να διατηρεί ημερολόγιο. Η ηθοποιός Susan St. James , ένθερμη οπαδός των βιορυθμών, κάποτε περιέγραψε σε μια τηλεοπτική εκπομπή τον τρόπο που το έκανε. Εάν το διάγραμμά της προέβλεπε μια κακή συναισθηματικά ημέρα, ήταν αναστατωμένη εκείνη τη μέρα. Εάν το διάγραμμά της προέβλεπε καλή σωματικά ημέρα, ένιωθε υπέροχα εκείνη τη μέρα. Σε μια μέρα που ο διανοητικός της κύκλος ήταν σε χαμηλά επίπεδα, δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα καθαρά. Αυτό είναι γνωστό σε κάποιους ως αυτό-εκπληρούμενη προφητεία, δύναμη της αυθυποβολής ή υποκειμενική αξιολόγηση. Όπως κι αν ονομαστεί πάντως, δεν είναι επιστήμη.

Για να δείξει ότι είναι ανόητη η χρήση της υποκειμενικής αξιολόγησης ως απόδειξη για τη θεωρία των βιορυθμών, ο James Randi έβαλε τον George Thommen, πρόεδρο της εταιρίας Biorhythm Computers Inc , να κάνει ένα διάγραμμα του Randi και του γραμματέα του. Μια από τις ακροάτριες του ραδιοφωνικού προγράμματος του Randi επιλέχθηκε για ένα πείραμα. Θα της δινόταν το προσωπικό της διάγραμμα. Η ίδια θα έπρεπε να κρατήσει καθημερινό ημερολόγιο για 2 μήνες και έπειτα να αξιολογήσει την ακρίβεια του διαγράμματός της. Ανέφερε λοιπόν ότι το διάγραμμα ήταν «τουλάχιστον 90% ακριβές». Ο διαβολικός Randi όμως της είχε στείλει το δικό του διάγραμμα. Της είπε ότι το έκανε κατά λάθος και αυτή συμφώνησε να ξανασυγκρίνει το ημερολόγιό της με το πραγματικό διάγραμμα που της έδωσε ο Randi. Η ακροάτρια ανέφερε ότι το νέο διάγραμμα ήταν ακόμα πιο ακριβές από το προηγούμενο. Στην πραγματικότητα της είχε δοθεί το διάγραμμα του γραμματέα του Randi . Αυτό το είδος ανασκεύασης στοιχείων είναι σύνηθες ανάμεσα στους οπαδούς ψευδοεπιστημών όπως είναι η αστρολογία, η γραφολογία και οι βιορυθμοί. Μάλιστα, έχουν γίνει παρόμοιες δοκιμές υποκειμενικής αξιολόγησης σε αστρολογικά διαγράμματα και γραφολογικές ερμηνείες, και είχαν το ίδιο αποτέλεσμα. Ωστόσο, η κατεργαριά του Randi δεν είχε σκοπό να διαψεύσει τη θεωρία των βιορυθμών αλλά να επιστήσει την προσοχή στο πρόβλημα της υποκειμενικής αξιολόγησης, το οποίο αγνοείται συστηματικά από τους θαυμαστές της αστρολογίας, της γραφολογίας και των βιορυθμών.

Οι βιορυθμοί αποτελούν ψευδοεπιστήμη διότι, παρά τις αρκετές ουσιαστικές δοκιμές που έχουν γίνει και που όλες απέτυχαν να την υποστηρίξουν ( Hines , 1991), οι οπαδοί της αρνούνται να την εγκαταλείψουν. Οι οπαδοί αυτής της θεωρίας διαθέτουν πάρα πολλές ad hoc υποθέσεις για να αντικρούουν τα αντίθετα επιχειρήματα. Η αγαπημένη μου, είναι η υπόθεση ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αρρυθμικοί κάποιες ή όλες τις ημέρες. Οποιαδήποτε αντίθετη περίπτωση μπορεί να εξηγηθεί με βάση αυτή την υπόθεση. Άλλη μια τέτοια υπόθεση αφορά στον ισχυρισμό του Thommen ότι μπορεί να προβλέψει με 95% ακρίβεια το φύλο ενός παιδιού από τους βιορυθμούς της μητέρας. Εάν, κατά τη σύλληψη, ο σωματικός (ανδρικός) κύκλος της μητέρας ήταν σε υψηλό σημείο, τότε το παιδί μάλλον είναι αγόρι. Εάν, κατά τη σύλληψη, ο συναισθηματικός (γυναικείος) κύκλος της μητέρας ήταν σε υψηλό σημείο, τότε το παιδί μάλλον είναι κορίτσι. Μια μελέτη του W.S. Bainbridge , καθηγητή κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Washington, συμπέρανε ότι οι πιθανότητες πρόβλεψης του φύλου ενός παιδιού με χρήση των βιορυθμών είναι 50/50, σαν να ρίχνεις ένα νόμισμα. Ένας οπαδός της θεωρίας των βιορυθμών πρότεινε στον Bainbridge ότι οι περιπτώσεις λάθους της θεωρίας μάλλον περιλαμβάνουν πολλούς από τους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι έχουν ακαθόριστη σεξουαλική ταυτότητα!

Όταν κάποια περίπτωση δεν ταιριάζει στη θεωρία, οι βιορυθμιστές πιθανότατα θα αλλάξουν τη θεωρία. Για παράδειγμα, ένας από τους πιο κοινούς τρόπους υπεράσπισης της θεωρίας είναι η επισήμανση ότι μεγάλα κατορθώματα συμβαίνουν όταν ο κύκλος κάποιου βρίσκεται σε υψηλό σημείο. Οι υπερασπιστές της θεωρίας συνήθως αναφέρουν το παράδειγμα του Mark Spitz (γεννημένο στις 10/2/50), ο οποίος βρισκόταν σε καλή σωματική και συναισθηματική φάση όταν κέρδισε 7 χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς του 1972.

Διάγραμμα βιορυθμών του Mark Spitz (5/9/72)

Παρατηρήστε πως ο συναισθηματικός και ο σωματικός κύκλος του Spitz συγκλίνουν στις 5 Σεπτέμβρη, την ημέρα της σφαγής του Μονάχου. Σύμπτωση; Όχι για τα διερευνητικά μυαλά. Χωρίς καμιά αμφιβολία είναι ένδειξη συγχρονικότητας. Παρατηρήστε επίσης πως ο διανοητικός του κύκλος είναι πολύ χαμηλά εκείνη την περίοδο. Οπότε γιατί να μην συμπεράνει κανείς ότι τα πήγε τόσο καλά σωματικά επειδή το μυαλό του ήταν αδρανές. Έτσι, δεν τον αποσπούσε καμία σοβαρή σκέψη, κάτι που αποτελεί γνωστό εμπόδιο στην απόδοση των αθλητών. Φυσικά, η απλούστερη θεωρία είναι ότι τα πήγε τόσο καλά επειδή ήταν πολύ καλός κολυμβητής! Όσοι είναι λογικοί ίσως χρησιμοποιήσουν τη λεπίδα του Occam για να απορρίψουν τους βιορυθμούς για χάρη αυτής της απλούστερης ερμηνείας.

Ωστόσο, ο Reggie Jackson που μπήκε στο Baseball' s Hall of Fame και γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1946, είχε την καλύτερη ημέρα της θαυμάσιας καριέρας του στις 18 Οκτωβρίου 1977. Εκείνη την ημέρα, έκανε τρία συνεχόμενα home runs σε τρία συνεχόμενα pitches από τρεις συνεχόμενους pitchers, βοηθώντας τους New York Yankees να κερδίσουν το παιχνίδι και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα έναντι των Los Angeles Dodgers . Οι κύκλοι του Jackson ήταν όλοι στο χαμηλότερο σημείο της αρνητικής τους φάσης εκείνη την ημέρα.

Διάγραμμα βιορυθμών του Reggie Jackson (18/10/77)

Ο Russ Streiffert έχει μια εξήγηση : «Μελέτες έχουν δείξει ότι η θέση στο διάγραμμα μπορεί να είναι λιγότερο σημαντική από την τάση ή την κατεύθυνση. Αυτή, αντιθέτως με προηγούμενες απόψεις, είναι μια δυναμική ερμηνεία. Ξεκινώντας από το κάτω μέρος του διαγράμματος έχουμε αυξανόμενες απώλειες πόρων (διαθέσιμοι)… έπειτα έχουμε τις μέγιστες απώλειες κατά μήκος της κεντρικής γραμμής… και μετά μείωση των απωλειών καθώς πλησιάζουμε το πάνω μέρος. Ξεκινώντας ξανά προς τα κάτω, έχουμε αυξανόμενη αναπλήρωση πόρων (μη-διαθέσιμοι)… τη μέγιστη αναπλήρωση κατά μήκος της κεντρικής γραμμής… και μείωση της αναπλήρωσης καθώς πλησιάζουμε το κάτω μέρος. Στο παραπάνω διάγραμμα, παρατηρήστε πως οι πόροι του κ. Jackson εμφανίζονται να είναι αναπληρωμένοι (διαθέσιμοι) και συγχρονισμένοι στις 18 Οκτωβρίου του 1977. Παρόλο που αυτό δεν συνιστά απόδειξη ότι αυτοί οι κύκλοι συνεισέφεραν στα κατορθώματά του, φαίνεται να είναι εξαιρετική συσχέτιση και σίγουρα δεν είναι διάψευση.» Οι μελέτες που έδειξαν τα παραπάνω δεν παραθέτονται από τον κ. Streiffert .

Έτσι, όταν τα στοιχεία έρχονται σε αντίθεση με ό,τι προβλέπεται από τη θεωρία, θα πρέπει να ασχοληθούμε με ένα νέο είδος ερμηνείας. Ο Reggie Jackson δεν ήταν σε αρνητική φάση όλων του των κύκλων. Είχε «αναπληρωμένους και διαθέσιμους» πόρους. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι αναπληρώνουμε την ενέργειά μας καθώς ανεβαίνουμε έναν κύκλο και ότι τη χάνουμε καθώς κατεβαίνουμε (ή ανάποδα;). Σύμφωνα με αυτή τη δυναμική και ενεργητική θεώρηση, ακόμα και οι μέρες της αρνητικής φάσης ενός κύκλου μπορεί να είναι καλές και οι μέρες του θετικού κύκλου να είναι κακές και τούμπαλιν, ανάλογα με το αν είναι ανοδικές ή καθοδικές, με φορτιζόμενους ή αποφορτιζόμενους πόρους, διαθέσιμους ή μη. Τέτοια κατασκευάσματα μπορεί να κάνουν αδύνατη τη διάψευση της θεωρίας, αλλά καθιστούν τη θεωρία μη-ελεγχόμενη και τόσο αναξιόπιστη που γίνεται άχρηστη στην πρόβλεψη του μέλλοντος. Αυτό που ήταν ψευδοεπιστημονική θεωρία γιατί οι οπαδοί της εξακολουθούσαν να την υποστηρίζουν παρόλο που αποτύγχανε σε όλες τις επιστημονικές εμπειρικές δοκιμές, τώρα είναι ψευδοεπιστήμη διότι ισχυρίζεται ότι είναι επιστημονική θεωρία αλλά δεν είναι εμπειρικά ελεγχόμενη. Όλα μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να ταιριάζουν στη θεωρία, ακόμα και αντίθετες περιπτώσεις όπως αυτές του Mark Spitz και του Reggie Jackson, οι οποίοι αξίζουν μεγαλύτερη αναγνώριση για τα κατορθώματά τους από αυτή που τους παρέχει η θεωρία των βιορυθμών.


Σημειώσεις

[1]Τα γράμματα του Freud προς τον Fliess έχουν διασωθεί. Δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα Αγγλικά ως Origins of Psychoanalysis : Letters to Wilhelm Fliess Drafts and Notes , 1887-1902. Εκδόθηκαν από τους Marie Bonaparte , Anna Freud και Ernst Kris , μεταφράστηκαν από τους Eric Mosbacher και James Strachey (Λονδίνο: Imago Pub . Co . , 1954). Είναι διαθέσιμη μια πιο πρόσφατη μετάφραση από τον Jeffrey Moussaieff Masson : The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess , 1887-1904 ( Cambridge , Mass .: Belknap Press of Harvard University Press , 1985). Το αριστούργημα του Fliess έχει τίτλο The Rhythm of Life: Foundations of an Exact Biology (Leipzig: 1906). Υπάρχει μια συζήτηση του Freud και του Fliess για τους βιορυθμούς στο βιβλίο του Frank Sulloway Biologist of Mind (Cambridge, Mass: Harvard University Press, 1993).

[2]Πώς κατέληξε ο Fliess στη θεωρία του για τη μαγεία των αριθμών 23 και 28; Ο Martin Gardner γράφει :

Ο βασικός τύπος του Fliess μπορεί να γραφτεί 23 x + 28 y , όπου τα x και y είναι θετικοί ή αρνητικοί ακέραιοι. Σε κάθε σελίδα σχεδόν, ο Fliess εφαρμόζει αυτόν τον τύπο σε φυσικά φαινόμενα που εκτείνονται από το κύτταρο έως το ηλιακό σύστημα… Δεν συνειδητοποίησε ότι εάν τα 23 και 28 αντικατασταθούν από οποιουσδήποτε δύο θετικούς ακέραιους που δεν έχουν κανένα κοινό διαιρέτη, ο τύπος μπορεί να εφαρμοστεί για όλους τους θετικούς ακέραιους. Γι' αυτό και ο τύπος μπορούσε να προσαρμοστεί με τέτοια ευκολία στα διάφορα φυσικά φαινόμενα! [ Gardner pp .134-135].


Περισσότερες Πληροφορίες

Gardner, Martin. Science: Good, Bad and Bogus (Buffalo, N.Y.: Prometheus Books, 1981), ch. 11, "Fliess, Freud, and Biorhythm."

Hines, Terence M. "Comprehensive Review of Biorhythm Theory," Psychological Reports , 1998, 83, 19-64.

Hines, Terence. "Biorhythm Theory: A Critical Review," in Paranormal Borderlands of Science , ed. Kendrick Frazier (Amherst, N.Y.: Prometheus Books, 1991).

Hines, Terence. Pseudoscience and the Paranormal: A Critical Examination of the Evidence (Buffalo, NY: Prometheus Books, 1990).

Randi, James. Flim-Flam! (Buffalo, New York: Prometheus Books,1988), ch. 8, "The Great Fliess Fleece."

 
Copyright © skepdic.gr
Κεντρική σελίδα Κεντρική σελίδα