|
Newsletter 2
24 Φεβρουαρίου 2005
Σε αυτό το Newsletter
Από το προηγούμενο newsletter είχαμε αρκετή κινητικότητα στο Λεξικό του Σκεπτικιστή. Πολλές καινούργιες προσθήκες και αρκετά mail αναγνωστών. Σ' αυτό το newsletter αναπτύσσω άλλη μια απάντηση στη "θεωρία" των λεξαρίθμων του κ. Αργυρόπουλου καθώς και επίσης και στα λεγόμενα του κ. Λιακόπουλου για το διαστημικό πρόγραμμα των Ρώσων. Επίσης, αναφέρω και μερικά ενδιαφέρονται mail που έλαβα σχετικά με το Λεξικό. Και φυσικά, μέσα σε όλα αυτά δεν θα μπορούσε να λείπει και ο κ. Χαρδαβέλλας.
Μερικά προβλήματα με το Newsletter
Το προηγούμενο newsletter ήταν και το πρώτο newsletter του skepdic οπότε και δεν ξέραμε αν το όλο σύστημα δουλεύει. Τελικά δούλεψε (!) αν και εμφανίστηκε ένα πρόβλημα το οποίο τελικά δεν έχει να κάνει με μας. Κάποιοι απο σας που έχουν γραφτεί στο newsletter, δεν το λάβατε. Ο mail server σας μας επέστρεψε το mail θεωρώντας το σαν spam και μας καταχώρησε στο DSBL. Όπως και να' χει, ο mail server μας δεν ειναι open relay. Νομίζω ότι το πρόβλημα διορθώθηκε πλεόν. Αν πάντως έχετε συμπληρώσει το mail σας στο newsletter και δεν το λάβατε, τότε επικοινωνήστε μαζί μας να βρούμε την άκρη γιατί αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί για πολύ. θα δούμε που βρίσκεται η κατάσταση μόλις στείλω και το 2ο newsletter.
Καινούργιες Προσθήκες
Έκανα αρκετές καινούργιες προσθήκες (14 συνολικά) από το τελευταίο newsletter, όπως επίσης πρόσθεσα και διάφορα καινούργια links που βρήκα. Το πρώτο αφορά στο πρόβλημα σώματος-νου, και είναι ένα άρθρο από το ideopolis.gr. Το δεύτερο είναι ένα άθρο του Χρήστου Κάτσικα από ΤΑ ΝΕΑ, σχετικά με την Αστρολογία. Το τρίτο, και τελευταίο, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο του
Στ. Γ. Φραγκόπουλου,
Ιστορία της Τεχνικής και της Τεχνολογίας. Ο κ. Φραγκόπουλους αναπτύσσει πολύ όμορφα τις διάφορες εφευρεύσεις της ανθρώπινης νόησης και τεχνικής. Αναφέρεται επίσης και
στην Αστρολογία, στην Αλχημεία, στην Επιστήμη και στο Δημιουργισμό, οπότε και προσθέθηκαν οι αντίστοιχοι σύνδεσμοι σε κάθε σελίδα.
Οι καινούργιες καταχωρίσεις είναι συνοπτικά οι εξής: Υπεραισθητηριακή Αντίληψη , ανεκδοτολογικά Πειστήρια , Το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού ,Ο Κώδικας της Βίβλου , Λυκάνθρωποι και Λυκανθρωπία , Νους, Μεταφυσική , Τα φώτα της Μάρφα (Marfa) , Φυσιογνωμική , Μετατόπιση , Κρυπτοζωολογία , Αυτόματη γραφή και Bunyips. Θα σταθώ απλά σε δυο απ' αυτές.
-Υπεραισθητηριακή Αντίληψη
Βασικά το σχόλιο που θα 'θελα να κάνω σχετικά με την Υπεραισθητηριακή Αντίληψη, είναι σχετικά με τη μετάφραση του όρου. Ο αγγλικό όρος είναι "Hyper-Sensory Perception" ή HSP. Εδώ όμως δημιουργείται μια  σύγχυση στα ελληνικά ως προς το "Extra-Sensory Perception" ή ESP, που είναι και πιο γνωστό αλλά και πιο παλαιό. Η μετάφραση που χρησιμοποιείται ευρέως για το ESP είναι το "Υπεραισθητηριακή Αντίληψη". Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να την ακολουθήσω (όπως και έκανα άλλωστε, όταν μετέφραζα καταχωρίσεις που έκαναν αναφορές στο ESP) μέχρι που ανέκυψε και το HSP. Σ' αυτό το σημείο άρχισα να προβληματίζομαι για τη μετάφραση του HSP και την απόδοση των προθεμάτων Hyper και Extra. Τελικά οδηγήθηκα στο συμπέρασμα πως ο όρος "Υπεραισθητηριακή Αντίληψη" σαν μετάφραση του ESP είναι λάθος. Το ESP μεταφράζεται σαν "Εξωαισθητηριακή Αντίληψη" και όχι "Υπεραισθητηριακή Αντίληψη". Αυτό φαίνεται και από τον ορισμό του ESP (αν και δεν έχει μεταφραστεί ακόμα, παραθέτω απλά ένα κομμάτι):" Η Εξωαισθητηριακή Αντίληψη είναι αντίληψη που συμβαίνει ανεξάρτητα της όρασης, της ακοής και των άλλων αισθητηριακών διεργασιών*". Δηλαδή συμβαίνει "έξω" από τις αισθήσεις. Αντίθετα, άτομα με Υπεραισθητηριακή Αντίληψη (HSP) χρησιμοποιούν τα αισθητηριακά ερεθίσματα με τέτοιο τρόπο ώστε να
καταλαβαίνουν ανεπαίσθητα σημάδια στη συμπεριφορά άλλων,
να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματος κλπ. Δηλαδή το άτομο "υπερ-χρησιμοποιεί" τις αισθήσεις του.
-Το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού
"Το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού είναι μια έκφραση που δημιουργήθηκε από τον M. Lamar Keene για να περιγράψει μια φαινομενική νοητική διαταραχή * που χαρακτηρίζεται από την πίστη της ύπαρξης παραφυσικών ή υπερφυσικών γεγονότων ακόμα και αφού έχουν παρουσιαστεί συγκλονιστικές αποδείξεις πως αυτά ήταν πλαστά. " Έτσι αρχίζει η καταχώριση για το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού. Μπορώ να πω πως αρκετές συζητήσεις που γίνονται πάνω στα θέματα που καταπιάνεται το skepdic, οδηγούνται σε αδιέξοδο ακριβώς λόγου αυτού του συνδρόμου (και αφού ο ένας εκ των δυο συνομιλητών έχει πλέον αποκτήσεις και υστερικά/παραληρηματικά σύνδρομα μετά τη συζήτηση, όπου και φεύγει τραβώντας τα μαλλιά του). Βέβαια, δεν μπορεί να πει κανείς ότι όλες οι έντονες συζητήσεις, αυτές που οι συνομιλούντες κρατούν ισχυρά τις θέσεις τους, εμπλέκουν το συγκεκριμένο σύνδρομο. Η κατάσταση που περιγράφει ο όρος έχει μια μάλλον παθολογική χροιά. Περιγράφει δηλαδή καταστάσεις όπου το άτομο αρνείται να αποδεχτεί την πραγματικότητα. Πολλοί το έχουμε κάνει αυτό, ειδικά σε τραυματικές καταστάσεις, ως ψυχολογικό μηχανισμό άμυνας.
Η άρνηση είναι γνωστό πρωτεύον σύμπτωμα μετα-τραυματικού στρές. Βέβαια, μετά έρχεται η αποδοχή του γεγονότος. Η εμμονή όμως στην άρνηση, είναι αυτό που περιγράφει το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού. Δεν μπορώ να πω το κατά πόσο, άτομα των οποίων η πίστη σε ένα πρόσωπο/μεσσία κυριολεκτικά συνθλίβεται υπό το βάρος της αλήθειας, περνούν μια τραυματική εμπειρία. Σίγουρα πάντως λαμβάνουν ένα ισχυρό σοκ. Δεν είναι και ότι καλύτερο να βλέπεις την κοσμοθεωρία σου και τις ελπίδες σου να εξανεμίζονται, όχι λόγω φυσικών αιτίων (πχ μια καταστροφή) αλλά λόγω ανθρώπινης πράξης (πχ εξαπάτηση). Υποθέτω πως η αποδοχή του γεγονότος πως κάποιο άτομο σε χρησιμοποίησε στυγνά, και αφού του έχεις δώσει όλη την εμπιστοσύνη σου, είναι μάλλον μια αρκετά δύσκολη υπόθεση. Ίσως το Σύνδρομο του Πραγματικού Πιστού να αντακαλά μια ψυχολογική διαδικασία, η οποία τελικά να είναι κοινή σε πολλές διαταραχές. Ίσως βέβαια και ένας ψυχίατρος να κάνει καλύτερη ανάλυση του θέματος από μένα...
Λιακόπουλος - Περί Μπουράν (Buran) και Ρωσικού Διαστημικού Προγράμματος
Στο προηγούμενο newsletter είχα ασχοληθεί με μερικά από τα λεγόμενα του κ. Λιακόπουλου. Βέβαια, τι ν' αφήσεις και τι να πιάσεις. Όπως είχα πει και τότε, ο κ. Λιακόπουλος για κάποιο περιέργο λόγο προσπαθεί να μας δείξει ότι οι Ρώσοι έχουν μια υπερ-τεχνολογία, και είναι έτη φωτός μπροστά. Άρχισε λοιπόν να δείχνει το Buran, το διαστημικό λεωφορείο των Ρώσων, και να το επιδεικνύει λες και είναι κάποιο μεγάλο μυστικό ή θαύμα της τεχνολογίας. Ο Μανώλης Παρούσης έχει ασχοληθεί και αυτός στο blog του με τα λεγόμενα του κ. Λιακόπουλου. Μου έστειλε λοιπόν ένα mail και αναδημοσιεύω εδώ τα σχετικά με το Μπουράν και το Ρωσικό Διαστημικό Πρόγραμμα.
Τον τελευταίο καιρό είχα σχηματίσει την γνώμη πως ο Λιακόπουλος πράγματι τα πιστεύει αυτά που λέει στην φοβερή του εκπομπή. Από χτες το μεσημέρι όμως, άλλαξα γνώμη: είμαι πλέον πεπεισμένος πως δεν πιστεύει λέξη από αυτά που λέει, και πως τα λέει με ένα και μοναδικό σκοπό: να πουλήσει τα τρίτης και τέταρτης κατηγορίας βιβλία του. Πως προέκυψε  αυτή η ξαφνική αλλαγή; Ας είναι καλά οι Ρώσοι. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή: Τον τελευταίο καιρό, ο μίστερ Λιακό πλασσάρει ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Καιρός γάρ εγγύς». Το βιβλίο περιέχει και καλά προφητείες για το πώς τα εκατό εκατομμύρια (!) των Ελλήνων θα κατακτήσουν τον κόσμο και θα φέρουν την ειρήνη στον πλανήτη, και πως στην προσπάθεια τους αυτή θα τους βοηθήσει το «ξανθό γένος», το οποίο φυσικά (φυσικά!) είναι οι Ρώσοι. Και στην προσπάθεια του πλασαρίσματος αυτού του τρομερού βιβλίου, ο μίστερ Λιακό έχει επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία «αποκάλυψης» της ρωσικής υπεροπλίας στα διαστημικά προγράμματα. Κεντρικά σημεία της εκστρατείας αυτής: οι Ρώσοι διαθέτουν υπερεξελιγμένα διαστημικά λεωφορεία, καλύτερα από αυτά των Αμερικάνων, με τα οποία πηγαινοέρχονται στο διάστημα, και οι Αμερικανοί τους παρακαλάνε να τους νοικιάσουν όσα μεταγωγικά Antonov 225 έχουν, για λογους που ο Λιακό δεν αποκαλύπτει (ακόμα). Και νάσου φωτογραφίες των Antonov, και του air bus, και βίντεο της εκτόξευσης του ρωσικού διαστημικού λεωφορείου. Και ξανά μανά από την αρχή: οι Ρώσοι έχουν το διαστημικό λεωφορείο «Ενέργεια», και το Ενέργεια το γράφουν με ανεστραμμένο το πρώτο Έψιλον, και η τεχνολογία τους είναι καλύτερη, και είναι έτη φωτός μπροστά, κλπ κλπ κλπ. Και όλα αυτά, για να μας πείσει πως το «ξανθό γένος» είναι ακόμα υπερδύναμη, και αφού είναι υπερδύναμη, ε, δεν μπορεί, θα μας βοηθήσει να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη και την Αγιά Σοφία! Γιατί, ο «Καιρός Γαρ Εγγύς» κυρίες και κύριοι, 2310-521010, τηλεφωνήστε ΤΩΡΑ για να πάρετε το καταπληκτικό αυτό πακέτο…
Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά. Γιατί όσο και φωνάζει ο Λιακόπουλος, η αλήθεια έχει αυτό το άθλιο συνήθειο να αποκαλύπτεται. Τι συμβαίνει λοιπόν στην πραγματικότητα με τα διαστημικά προγράμματα των Ρώσων ; Δυστυχώς, είναι μια πονεμένη ιστορία. Ας την δούμε λοιπόν από την αρχή. Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια υπερδύναμη που λεγόταν Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Αυτή η υπερδύναμη λοιπόν, το 1961 εξέπληξε ολόκληρο τον κόσμο με το μοναδικό της επίτευγμα: στις 12 Απριλίου, ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν ολοκληρώνει την πρώτη του πτήση στο διάστημα, με το διαστημόπλοιο Βοστόκ. Οι Ρώσοι τα κατάφεραν να πάρουν την πρωτιά: οι Αμερικανοί ακολούθησαν τρείς εβδομάδες αργότερα. Ο Άλαν Σέπαρντ ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στις 5 Μαίου, με το διαστημόπλοιο Μέρκουρι. Ακολουθεί ο Αμερικανός Γκάς Γκρίσομ στις 21 Ιουλίου, και ο Ρώσος Γκέρμαν Τίτοβ στις 6-7 Αυγουστου (η πρώτη πτήση 25 ωρών). Οι Ρώσοι συνέχισαν την καταπληκτική τους πορεία. Οι Αμερικάνοι όμως ήταν αποφασισμένοι να τερματίσουν αυτοί πρώτοι την κούρσα. Και τα κατάφεραν: στις 20 Ιουλίου του 1969, το Απόλο 11 προσεδαφίζεται στην Σελήνη, και οι αστροναύτες του περπατούν στην επιφάνεια του. Τέσσερις μήνες μετά, το Απόλο 12 προσεδαφίζεται και αυτό στην Σελήνη. Αυτή είναι η αρχή του τέλους για τους  Σοβιετικούς. Στις 5 Ιανουαρίου του 1972, ο πρόεδρος Νίξον εγκρίνει την ανάπτυξη του space shuttle, του διαστημικού λεωφορείου, ενώ την ίδια χρονιά πραγματοποιείται και η έκτη και τελευταία προσεδάφιση στην Σελήνη, με το Απόλο 17. Οι Σοβιετικοί στο μεταξύ προσπαθούν να στήσουν έναν διαστημικό σταθμό. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες (στις οποίες υπήρξαν και θύματα), καταφέρνουν το 1974 να στήσουν τον Σαλούτ-4. Το 1976, η Σοβιετική κυβέρνηση εγκρίνει και αυτή την ανάπτυξη Σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου. Έτσι ξεκινάει η σχεδίαση του πυραύλου Ενέργεια, και του λεωφορείου Μπουράν. Το 1977, το πρώτο αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο, το Έντερπράιζ, κάνει τις πρώτες δοκιμαστικές του πτήσεις, εκτελώντας απογείωση από την πλάτη ενός Μπόινγκ 747. Το 1981 ξεκινάει τις δοκιμές του και το λεωφορείο Κολούμπια, το οποίο γίνεται το πρώτο επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό όχημα. Το 1982, κατά την πρώτη του επίσημη αποστολή στο διάστημα, θέτει σε τροχιά 2 δορυφόρους. Το 1984 αναλαμβάνει υπηρεσία και το λεωφορείο Τσάλεντζερ. Θα καταστραφεί όμως δυο χρόνια μετά, το 1986, σε εκείνο το τρομερό ατύχημα 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του, οδηγώντας στον θάνατο και τα επτά μέλη του. Την ίδια χρονιά μπαίνει σε τροχιά το πρώτο τμήμα του σοβιετικού διαστημικού σταθμού Μιρ. Οι Σοβιετικοί εξακολουθούν να πηγαίνουν στο διάστημα με κάψουλες. Το 1988, οι Αμερικάνοι θα αρχίσουν και πάλι τις πτήσεις με τα διαστημικά λεωφορεία. Και την ίδια χρονιά, οι Σοβιετικοί θα έχουν επιτέλους έτοιμο το Μπουράν , το σοβιετικό διαστημικό λεωφορείο, και τον πύραυλο Ενέργεια , που θα χρησιμοποιηθεί στην εκτόξευση. Στις 15 Νοεμβρίου του 1988, η Ενέργεια εκτοξεύεται: κουβαλάει το μη-επανδρωμένο Μπουράν , το οποίο εκτελεί δυο περιστροφές της Γης, και επιστρέφει στην βάση του. Αυτή κυρίες και κύριοι ήταν η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ πτήση στο διάστημα του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου: βλέπετε, το 1991 η Σοβιετική Ένωση παύει να υφίσταται ως κράτος. Με εξαίρεση τον Μίρ, όλα τα διαστημικά προγράμματα αναστέλλονται. Δυο χρόνια μετά, το 1993, το κράτος της Ρωσίας πλέον, παίρνει επίσημα μέρος στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η χρηματοδότηση του Μίρ σταματάει το 1999, και ο σταθμός εγκαταλείπεται. Οι ρώσοι πετάνε ακόμα με κάψουλες, εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που τους μεταφέρουν τα αμερικάνικα διαστημικά λεωφορεία. Το 2003, το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια καταστρέφεται κατά την επάνοδο του στην ατμόσφαιρα, σκοτώνοντας και τα επτά μέλη του. Οι ΗΠΑ αναστέλουν τις πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων, και ανατίθεται στην Ρωσία η ευθύνη να μεταφέρει αστροναύτες και υλικό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με το Σογιούζ ΤΜΑ, το οποίο, φυσικά, αποτελείται από τον προωθητικό πύραυλο και την κλασική κάψουλα. Επι του παρόντος, οι Ρώσοι προσπαθούν να πραγματοποιήσουν μια επιτυχημένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, για να ανεφοδιάσουν με τρόφιμα το πλήρωμα του, το οποίο έχει ήδη περιορίσει τα γεύματα του. Αν αποτύχουν οι Ρώσοι (κάτι πολύ πιθανό), τότε η λειτουργία του σταθμού θα τερματιστεί, και το πλήρωμα θα εγκαταλείψει τον σταθμό με μια παλιά ρωσική κάψουλα που υπάρχει εύκαιρη.
Και το Μπουράν; Το φοβερο και τρομερό Μπουράν, μετά από την μια και μοναδική μη επανδρωμένη πτήση του γύρω από την Γη, η οποία μάλιστα περιορίστηκε στις δυο περιστροφές εξαιτίας των περιορισμών στην ποσότητα της μνήμης των onboard υπολογιστών, δεν ξαναπέταξε. Η χρηματοδότηση του προγράμματος τερματίστηκε σχεδόν αμέσως. Επισήμως, το πρόγραμμα τερματίστηκε το 1993. Ήταν βέβαια ήδη υπο κατασκευή και άλλα διαστημικά λεωφορεία τύπου Μπουράν: ένα επρόκειτο να παραδοθεί το 1990, και ένα ακόμα  το 1992. Κανένα δεν ολοκληρώθηκε. Τον Νοέμβριο του 1995, τα μερικώς ολοκληρωμένα διαστημικά λεωφορεία διαλύθηκαν και έγιναν εξαρτήματα. Το Μπουράν που πέταξε την μια και μοναδική πτήση (το επονομαζόμενο Μπουράν 1.01) καταστράφηκε σε ατύχημα το 2002, όταν κατέρρευσε το υπόστεγο στο οποίο φυλασσόταν. Μαζί του καταστράφηκε και ο πύραυλος Ενέργεια που το συνόδευε. Ένα ακόμα, το οποίο παρέμεινε ημιτελές, βρίσκεται ως έκθεμα σε μουσείο της Γερμανίας. Ένα ακόμα διαστημικό λεωφορείο του οποίου η κατασκευή είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, ανήκει σήμερα στο Καζακστάν. Το παραχώρησε η Ρωσία στο Καζακστάν ως αντάλλαγμα για την εξόφληση χρέους (!!!). Το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο οποίο φυλάσσεται, βρίσκεται και αυτό στο Καζακστάν, και απλά το νοικιάζουν στους Ρώσους. Αυτό είναι σήμερα το μοναδικό Μπουράν το οποίο θα μπορούσε θεωρητικά να πετάξει (με την ολοκλήρωση βέβαια της κατασκευής του, καθώς είναι έτοιμο κατά το 95%). Πρακτικά θα χρειαζόταν πολλές μετατροπές για να μπορέσει πράγματι να πετάξει. Οπότε λοιπόν, οι δυο μοναδικές χώρες στο κόσμο οι οποίες έχουν στην διάθεση τους διαστημικά λεωφορεία, είναι οι ΗΠΑ και το Καζακστάν! Και η απλή και ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα «γιατί τελικά τερματίστηκε το πρόγραμμα Μπουράν;» είναι, γιατί δεν υπήρχαν φράγκα….
Και το Antonov 225 ; Το εξακινητήριο αυτό τέρας, είναι πράγματι το μεγαλύτερο αεροσκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ. Όμως, είναι και το μοναδικό του είδους του: υπάρχει μόνο ένα Antonov 225 . Το κατασκεύασε η Σοβιετική Ένωση με ένα και μοναδικό σκοπό: να  κουβαλάει στην πλάτη του το Μπουράν. Μετά τον τερματισμό του προγράμματος Μπουράν, το σκάφος δεν πετούσε πλέον. Παρέμεινε παροπλισμένο μέχρι το 2001, οπότε και επέστρεψε και πάλι στην ενεργό υπηρεσία. Αυτή τη φορά όμως, πετά με τα χρώματα της Ουκρανικής σημαίας στην ουρά του, και όχι της Ρωσικής: είναι καταχωρημένο με τον αριθμό UR-82060 . Και όσο για αυτή την φοβερή φωτογραφία που δείχνει συνέχεια ο μίστερ Λιακό, αυτή που δείχνει το Μπουράν στην πλάτη του Antonov 225 εν πτήση, τραβήχτηκε το 1989, όταν το 225 μετέφερε το Μπουράν στο Παρίσι, για την διεθνή έκθεση Αεροναυπηγικής…
Αυτά τα ολίγα είχα για τους Ρώσους, τα διαστημικό τους πρόγραμμα, το Μπουράν και το Antonov 225. Και όσο για τον Μίστερ Λιακό, τι να πω, τα λόγια άλλωστε περισσεύουν. Το θεωρώ αδιανόητο να μην τα γνωρίζει όλα αυτά. Είμαι πεπεισμένος πως εσκεμμένα διαστρεβλώνει την αλήθεια, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του, όποια κι αν είναι αυτά…
Αριθμολογία και Αργυρόπουλος (μέρος 2ον)
Στο προηγούμενο newsletter, ορμώμενος από την καταχώριση για την αριθμολογία, είχα κάνει αναφορά και στον κ. Αργυρόπουλο και στην προβλεπτικότητα που ισχυρίζεται πως έχει η ελληνική γλώσσα. Ψάχνοντας περισσότερο βρήκα δυο άρθρα[1][2] του κ. Αργυρόπουλου σχετικά με το θέμα, οπότε και και αισθάνομαι υποχρεωμένος να αναλύσω το θέμα λίγο περισσότερο.
Το πρώτο άρθρο είναι το "Αποδείξεις για τη μαθηματική κατασκευή της Ελληνικής γλώσσας" . Σ' αυτό λοιπόν, ο κ. Αργυρόπουλος επιχειρεί να κάνει μια πρώτη προσέγγιση του θέματος και να αποδείξει ότι η ελληνική γλώσσα έχει κατασκευασθεί μαθηματικώς. Παραθέτει διάφορες λεξαριθμικές (ή μήπως συναριθμικές;) ιισοψηφίες. Λέει λοιπόν,
Οι περισσότεροι λεξάριθμοι κυμαίνονται μεταξύ των αριθμών 200 και 1800, ενώ γενικά οι αριθμητικές τους τιμές βρίσκονται μεταξύ του 1 και του 5000. Έτσι, είναι μικρή η πιθανότητα για δύο λέξεις να έχουν τον ίδιο λεξάριθμο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση το γεγονός της ισοψηφίας
Αν και είναι ανούσια άσκηση το να μετρήσει κανείς όλες τις λέξεις μιας γλώσσας μιας και οι γλώσσες είναι δυναμικά συστήματα που μεταμορφώνονται, εμπλουτίζονται και αλλάζουν συνέχεια, το TLG έχει υπολογίσει γύρω στους 1.2 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους της αρχαίας ελληνικής. Θεωρώντας τη χειρότερη (και εντελώς ιδανική/εξωπραγματική) περίπτωση, οι λεξάριθμοι να έχουν ομοιόμορφα κατανεμημένες τιμές σε όλες αυτές τις λέξεις, τότε έχουμε 1,200,000/5000= 240 λέξεις ανά λεξάριθμο. Δηλαδή σε κάθε αριθμητική τιμή από το 1 ως το 5000, έχουμε κατά μέσο όρο 240 λέξεις με τον ίδιο λεξάριθμο. Άρα η πιθανότητα δυο λεκτικοί τύποι να έχουν τον ίδιο λεξάριθμο είναι 0.0002 ή 0.02% ή 1 στις 5000. Φυσικά η πιθανότητα είναι μεγαλύτερη μιας και οι περισσότερες λέξεις (όπως λέει και ο κ. Αργυρόπουλος) βρίσκονται μεταξύ του 200 και του 1800. Όποια και να' ναι η πιθανότητα, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Για μια περίπτωση που υπάρχει λεξαριθμική ισοψηφία, υπάρχουν και εκατομμύρια άλλες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει τέτοια ισοψηφία. Ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει ισοψηφία, η νοηματική σχέση των λέξεων είναι αρκετά διφορούμενη εως άσχετη.
Και πάλι όμως, οι πιθανότητες μιλούν για τυχαία γεγονότα. Συμβαίνει κάτι τέτοιο εδώ; Προφανώς όχι. Ο κ. Αργυρόπουλος ψάχνει για τις ισοψηφίες και τις κατασκευάζει. Δεν επιλέγει τυχαία λέξεις και κοιτάει αν είναι ισοψήφιες. Κάτι ανάλογο κάνει και ο Uri Geller με τον αριθμό 11 (ή το 11:11). Σε ένα τόσο μεγάλο δείγμα των 1.2 εκατομμυρίων λεκτικών τύπων, το οποίο γίνεται δυνητικά άπειρο αν αναλογιστεί κανείς ότι στο λεξαριθμικό παιχνίδι "παίζουν" και ολόκληρες φράσεις και όχι μόνο μεμονωμένες λέξεις, είναι σίγουρο να συμβούν πολλές περίεργες συμπτώσεις. Αυτό μας λέει ο νόμος των πραγματικά μεγάλων αριθμών.
Στη συνέχεια, ο κ. Αργυρόπουλος για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του, αναφέρει και την παρακάτω λεξαριθμική ισοψηφία,
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ =
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 1111
και σχολιάζει,
Η ερμηνεία της προηγούμενης λεξαριθμικής ταυτότητος είναι προφανής, διότι ο ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ είναι ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ μαθηματικός μηχανισμός της δημιουργίας της ύλης, δεδομένου του γεγονότος ότι τα υποατομικά σωματίδια της ύλης είναι σφαιρικά, αλλά ακόμη και οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν σφαιρικό σχήμα
Και πάλι ο κ. Αργυρόπουλος ερμηνέυει κατά το δοκούν τις ισοψηφίες, περισσότερο όμως τις ερμηνέυει και λάθος. Όσοι έχουν ασχοληθεί μα σωματιδιακή φυσική ξέρουν πολύ καλά πως τα υποατομικά σωματίδια δεν είναι σφαιρικά. Τα σωματίδια θεωρούνται σημειακά και περιγράφονται από κβαντομηχανικές εξισώσεις. Όπως επίσης και το σχήμα της Γης δεν είναι σφαιρικό αλλά πεπλατυσμένο σφαιροειδές.
Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις για τη μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας, σύμφωνα πάντα με τον κ. Αργυρόπουλο, είναι η
λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... . Όπως είχα αναφέρει και στο πρώτο newsletter, ο κ. Αργυρόπουλος ορίζει το π ως,
π=ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ=2294/730=3.14...
αλλά και τον χρυσό αριθμό Φ=1.618..,
(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...
Το Φ ισούται με ( +1)/2. Το πρόβλημα όμως και στις δυο περιπτώσεις είναι πως τόσο το π όσο και το Φ είναι άρρητοι αριθμοί και συνεπώς δεν μπορούν να γραφτούν σαν κλάσμα ακεραίων αριθμών. Ο ορισμός του π που δίνει ο κ. Αργυρόπουλος είναι λανθασμένος. Το κλάσμα που έχει γράψει είναι μια προσέγγιση του π στα πρώτα 2 δεκαδικά ψηφία. Γνωρίζει άραγε η ελληνική γλώσσα το π λανθασμένα; Ή μήπως το ορίζει με λάθος τρόπο; Ποιά η χρησιμότητα της παραπάνω λεξαριθμικής ισοψηφίας; Το μήκος της περιφέρειας ενός κύκλου προς της διάμετρο του δεν ισούται με 2294/730. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο τότε το αρχαίο πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου με κανόνα και διαβήτη, θα μπορούσε να λυθεί. Η υπερβατικότητα του π, που αποδείχθηκε το 1882 απο τον
Lindemann, έλυσε και το πρόβλημα απαντώντας πως ... το πρόβλημα είναι άλυτο. Κάθε προσέγγιση του π, είναι και προσέγγιση του προβλήματος. Συνεπώς, ο κ. Αργυρόπουλος αναφέρει ένα λάθος ορισμό ως απόδειξη (και ισχυρή μάλιστα) της μαθηματικής δομής της ελληνικής γλώσσας.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κ. Αργυρόπουλος τραβάει το σχοινί παραπέρα κάνοντας "
Μία μελέτη για την πιθανότητα της προβλεπτικότητος της Ελληνικής γλώσσης". Λέει λοιπόν ότι "
Υπάρχουν όμως και κάποιες ενδείξεις για μία πιθανή προβλεπτικότητα της γλώσσας μας". Για να υποστηρίξει αυτή την άποψη παραθέτει, μεταξύ άλλων, και κάποιες "προβλέψεις" (φυσικά πάντα εκ των υστέρων) βασιμένες στους λεξάριθμους.
ΚΕΝΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ =
Ο ΕΛΛΗΝ ΔΡΟΜΕΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ=
2000
ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ =
ΕΥΡΩ = 1305
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ + ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ =
ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΕΠΛΗΓΗΣΑΝ = 1666
Υποθέτω πως μπορώ να βρω και αρκετές άλλες τέτοιες ισοψηφίες. Βέβαια το λογικό σφάλμα εδώ είναι εμφανές. Ο κ. Αργυρόπουλος προϋποθέτει το ζητούμενο. Δηλαδή προϋποθέτει πως η ελληνική γλώσσα έχει μια μορφή προβλεπτικότητας και αναφέρει κάποια παραδείγματα ώστε να υποστηρίξει την άποψη πως η ελληνική γλώσσα έχει κάποια μορφή προβλεπτικότητας. Αν ισχύει η λεγόμενη "θεωρία" των λεξαρίθμων, τότε τι θα μπορούσε να πει ο κ. Αργυρόπουλος για τις παρακάτω λεξαριθμικές ισοψηφίες (ευγενική προσφορά του Μανώλη Παρούση);
Ο ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΑΝΩΦΕΛΗΣ = 1594
ΟΙ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΙ = ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ = 415
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΙ = ΜΠΛΕΞΙΜΟ = 335
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = ΓΚΑΦΑ = 525
ΕΛ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΣ = 1559
Ο Κ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΑΡΓΟΣΤΡΟΦΟΣ = ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ = 1614
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = ΕΥΤΕΛΗΣ = 948
Οι ίδιοι οι λεξάριθμοι λοιπόν μας αποδεικνύουν εμφανέστατα πως οι λεξάριθμοι είναι ...γκάφα, μπλέξιμο και δεισιδαιμονία!
[ΑΝΑΝΕΩΣΗ 16/6/2005 : Ο κ. Αργυρόπουλος απαντά στην κριτική της λεξαριθμικής του Θεωρίας ]
Οι άγγελοι, ο Steve Rother, ο Χαρδαβέλλας και οι Πύλες του Ανεξήγητου
Το Σάββατο (12/2) ήμουν άρρωστος με πυρετό οπότε και τελικά κάθισα το βράδυ στο σπίτι. Έτυχε να δω την εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα "Οι Πύλες του Ανεξήγητου". Ο κεντρικός καλεσμένος της εκπομπής ήταν ο Steve Rother . Ο κ. Rother λοιπόν ισχυρίζεται πως διαυλίζει μυνήματα από μια ομάδα εννιά αγγέλων που την ονομάζει "The Group". Η ομάδα αυτή βρίσκεται "πάνω απ' τον ώμο του" συνεχώς και του μιλάει. Ο κ. Rother λοιπόν περνάει διάφορα μυνήματα αγάπης, σεβασμού και βοήθειας. Αν θέλετε μπορεί να βοηθήσει και εσάς να βρείτε τον εαυτό σας, κάνοντας προσωπική συνεδρία μαζί του (με $200 τα 45 λεπτά φυσικά). Το ίδιο βέβαια και η γυναίκα του Barbara (για $100 το 45λεπτο).
Ο κ. Rother λοιπόν συμφώνησε να κάνει και μια "ζωντανή" συνεδρία με έναν εθελοντή απ' το κοινό μέσα στο στούντιο. Προσφέρθηκε μια κυρία. Αυτά που της είπε ήταν γενικολογίες και κολακείες (πχ είσαι ιδιαίτερο άτομο, έχεις ενορατικές ικανότητες, από παιδί ένιωθες ότι δεν ανήκεις στο μέσο όρο κλπ). Βέβαια δεν περίμενα και τίποτα διαφορετικό. Στο τέλος η κυρία αυτή πείστηκε για τις δυνάμεις του Rother και σκεφτόταν μήπως τελικά αυτά που ισχυρίζεται ο Rother, περί αγγέλων, είναι αλήθεια. Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το εξής: όταν άρχισε ο Rother να μιλάει μαζί της, της είπε πως θ' αρχίσει να της λέει για τον εαυτό της, σαν να έχουνε μια φιλική κουβέντα, αλλά ότι δεν ταιριάζει απ' αυτά που της λέει...να τα αγνοήσει! Κοινώς, της είπε να κρατήσει μόνο όσα της φαίνονται πως ταιριάζουν με την εικόνα που είχε ή θα ήθελε να έχει για τον εαυτό της. Αυτό που έκανε ο κ. Rother είναι μια κλασσική τεχνική ψυχρού διαβάσματος, τόσο εξώφθαλμη ώστε να της πει ευθέως να αγνοήσει τις φαινομενικές αστοχίες του.
Αν και οι τρεις "σκεπτικιστές" παρευρισκόμενοι ανέλυσαν επαρκώς την όλη εμπειρία, κανείς του δεν επεσήμανε το γεγονός. Ο κ. Χαρδαβέλλας κράτησε αποστάσεις, ο κ. Rother είχε δωρεάν διαφήμιση ένεκα της επερχόμενης δημόσιας ομιλίας του (μιας και ήταν καλεσμένος στην Ελλάδα από ένα περιοδικό) και απέκτησε άλλον ένα πιστό, η κυρία μάλλον αισθάνθηκε χαρούμενη που υπάρχουν άτομα που μπορούν να την καταλάβουν και ενδεχομένως να τη βοηθήσουν να καλυτερεύσει τη ζωή της, και τελικά όλοι πήγαν στα σπίτια τους χαρούμενοι. Η επέλαση του New Age έκανε άλλο ένα μικρό βήμα στη χώρα μας.
Επιλεγμένη αλληλογραφία
Ο Τάλως από το Ιστολόγιον μου έστειλε το παρακάτω mail σχετικά με τον περιαστικό μύθο του Σινικού τείχους.
Σχετικά με το αν φαίνεται ή όχι το Σινικό τείχος από το διάστημα,
εξαρτάται πώς ορίζει κανείς το "διάστημα" και πώς το "φαίνεται"...
Δηλαδή:
From a low orbit of the earth, many artificial objects are visible on
the earth, such as highways, ships in the sea, railroads, cities,
fields of crops, and even some individual buildings. While at a low
orbit, the Great Wall of China can certainly be seen from space but it
is not unique in that regard.
However, when leaving the earth's orbit and acquiring an altitude of
more than a few thousand miles, no man-made objects are visible at
all. NASA says, "The Great Wall can barely be seen from the Shuttle,
so it would not be possible to see it from the Moon with the naked
eye." Thus, it'd be tough to spot the Great Wall of China or any other
object from the moon. Furthermore, from the moon, even the continents
are barely visible.
πηγή: http://geography.about.com/od/specificplacesofinterest/a/greatwall.htm
Επίσης στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το space.com:
"You can see an awful lot from space," says astronaut Ed Lu, the
science officer of Expedition Seven aboard the station. "You can see
the pyramids from space, especially with a pair of binoculars. They
are a little difficult to pick out with just your eyes."
Egyptian pyramids have been photographed from space several times with
standard digital cameras and high-powered lenses. The largest pyramid
at Giza, on the outskirts of Cairo, is 745 feet (227 meters) wide and
449 feet (137 meters) tall.
"With binoculars you can see an awful lot of things," Lu wrote via
e-mail in fielding a question from an Earthbound space fan. "You can
see roads. You can see harbors. You can even see ships; very large
tankers on the ocean we can see using the binoculars."
Συμφωνώ με τον Τάλω, ότι είναι θέμα ορισμού του "Διαστήματος". Σίγουρα αν βρίσκεσαι σε χαμηλές τροχιές μπορείς να δεις διάφορα πράγματα και ίσως και το Σινικό τείχος. Όπως και να' χει όμως, σύμφωνα με το άρθρο του Focus οι Κινέζοι αφαίρεσαν τον συγκεκριμένο μύθο από τα σχολικά τους βιβλία. Επίσης στο πρώτο link που αναφέρει το mail, λέει ξεκάθαρα πως,
Many are familiar with the claim that the Great Wall of China is the
only man-made object visible from space or from the moon with the
naked eye. This is simply not true *
Νομίζω πως είναι αρκετά ασφαλές να κατατάξουμε τον συγκεκριμένο ισχυρισμό στους περιαστικούς μύθους.
Ένα άλλο mail που δέχτηκα αφορούσε σε κριτική του άρθρου για την αύρα. Το mail έλεγε, μεταξύ άλλων, τα εξής,
Καλησπέρα.
Έτυχε να γνωρίσω τη σελίδα «skepdic», με αφορμή τον όρο 'αύρα'.
Διάβασα λοιπόν τη σχετική δημοσίευση και.. όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοια θέματα, βρίθει από αναλήθειες
και είναι αποτέλεσμα ημιμάθειας (αν όχι αμάθειας), παραπληροφόρησης και α-πληροφόρησης.
Εκτός και αν σκόπιμα γράφτηκαν τα όσα γράφτηκαν, γιατί σε αυτόν τον τομέα είναι μάλλον ο κανόνας να συμβαίνει αυτό.
Με βάση αυτά, αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος που αγνοεί(ΑΝ τα αγνοεί) ουσιαστικά πράγματα και καταστάσεις, να τα αρνείται αυθαίρετα και απόλυτα στο κείμενό του, υποδυόμενος τον ρόλο του σκεπτικιστή.
Επειδή συμβαίνει να γνωρίζω (άμεσα) αρκετά σε αυτό το θέμα, και επιθυμώ να στείλω (ανώνυμα) ένσταση και αποκατάσταση του εν λόγω ζητήματος με δικό μου κείμενο, παρακαλώ ενημερώστε με τόσο για την διαδικασία, όσο και για το αν υπάρχει εγγύηση αυτούσιας δημοσίευσης του πρωτότυπου κειμένου, δίχως καμία προσπάθεια να διορθωθεί ακόμα και κάτι που ενδεχομένως θα θεωρηθεί ορθογραφικό λάθος (αλλά δεν θα είναι)....
Όπως έχω γράψει αρκετές φορές, κάθε σχόλιο είναι ευπρόσδεκτο. Αν αποτελεί σχόλιο σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, όπως ήταν ο σκοπός του αποστολέα, το σχόλιο θα δημοσιεύεται. Βέβαια υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Το σχόλιο πρέπει να είναι γραμμένο στα ελληνικά (οχι σε greeklish), να μην περιέχει βωμολοχίες και να είναι συντακτικά ορθό (δηλαδή να βγαίνει νόημα). Υπάρχει όμως και μια άλλη κύρια προϋπόθεση. Τα σχόλια πρέπει να είναι ενυπόγραφα. Ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται εξ ορισμού. Αν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, τότε εγγυώμαι πως τα σχόλια θα δημοσιευτούν ολόκληρα, χωρίς καμία "επεξεργασία". Ο παραπάνω αποστολέας τελικά δεν έστειλε την κριτική του μιας και ήθελε να μείνει ανώνυμος.
Ένα επίσης ενδιαφέρον mail είναι και το παρακάτω:
Γεια σας.
Έκανα ένα πείραμα προσπαθώντας να διαπιστώσω πόσο εύπιστοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι. Για αυτό το σκοπό δημιούργησα ένα κείμενο με πλαστά στοιχεία και έλεγξα την αποδοχή του από το κοινό. Μπορείτε να δείτε το αποτέλεσμα στην ακόλουθη διεύθυνση: http://cuzcar.blogspot.com/2005/02/blog-post_20.html Πιστεύω ότι είναι πιο εύκολο να κατασκευάσει κανείς ένα μύθο παρά να τον ανασκευάσει. Ενώ συνήθως ακολουθούσα τον δύσκολο δρόμο της "ανασκευής" τώρα προσπάθησα να ξεγελάσω κάποιους μόνο και μόνο για να ελέγξω την ευπιστία τους.
Αυτό που έκανε δηλαδή ο Παναγιώτης ήταν να δημιουργήσει μια σελίδα όπου "αποδεικνύει" ότι η αγγλική λέξη draft είναι ελληνική. Το κείμενο του αναδημοσιεύτηκε από
τον Μετανάστη, το Ελληνικό Βήμα και το Greek Portal . Η ιστορία αυτή μου θυμίζει την ιστορία με τον Carlos. O
Josι Alvarez άρχισε το 1988 να διαυλίζει ένα πνεύμα 2000 ετών ονόματι Carlos. Ο
Alvarez, σε συνεργασία με τον Randi, γνώρισε μεγάλη επιτυχία και αρκετή φήμη. Ακόμα και αφού αποκάλυψε την απάτη, αρκετά άτομα αρνήθηκαν να τον πιστέψουν (το σύνδρομο του πραγματικού πιστού που λέγαμε πιο πάνω).
Η "φάρσα" του Παναγιώτη δείχνει απλά ότι τα άτομα είναι έτοιμα να πιστέψουν ότι τους κολακεύει και συμφωνεί με τις προκαταλήψεις τους (στην προκειμένη περίπτωση, η ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και κατ' επέκταση της ελληνικής φυλής και συνεπώς των ίδιων των ατόμων). Είναι αρκετά πιθανό το κείμενο του Παναγιώτη να ενισχυθεί περισσότερο από την ελληνιική διαδικτυακή κοινότητα, και να καταλήξει στο τέλος να θεωρείται ως εδραιωμένη αλήθεια (μια διαδικασία λεγόμενη και ως ενίσχυση από την κοινότητα). Κάτι ανάλογο έχει γίνει και με το κείμενο για το Hellenic Quest το οποίο έχει κατακλύσει το δίκτυο. Μου φαίνεται όμως ότι όπως και στην περίπτωση του Carlos, ακόμα και τώρα που ο Παναγιώτης βγήκε μπροστά και αποκάλυψε την αλήθεια, το άρθρο του θα μνημονεύεται για αρκετό καιρό ακόμα.
|
